पृष्ठम्:कालमाधवः (संक्षिप्तटिप्पणिसमेतः).pdf/२१६

• २७०)

[#Jधवं 1 धानेश्व-संयुतं कुर्वोच्चगे कर्म यदमेव । तत् सफलं दिशङकरण-संज्ञकम् ।। " इति निषिद्धत्वात् । योगधे तु कस्यचिछिद्य पूर्वेद्युर्निर्थप्तात्र व्याप्त प्रथसुच अश्मसादकालादिव्यूतिभ्रह्मा । पदे धोः पूञ्चित्रिंशथमाऊँ थप्द्यात्’ तदा पशुहूनि ५णं प्रभृथात् : राज्ञे Vस्य निषिद्धत्वात् । अतऽहन्वैध व्यतीपल-डुबाउछी पूर्वेद्युर्दे चमे सायंकाळादिर्योगं प्रसन्नकं सूचयति । तस्मदिग्भाद्भि योगः उपवासादैौ पूर्वधिज्ञ ग्रहीतe" , दाल-व्रतघोरुदयव्यापी श्राद्धः, अद्भस्य तु काल-यापी,इति निर्णीतमुग्रम् । बव-शठयर्दि-करणानशन्तिपर्छ-परिमतयैव भिद्रुथव्याधि त्यासन्देहो नास्ति । तस्मादुदयेऽस्तमये वा यभिदिने करण- सहवः, तस्मिन्नेव दिने तस्मव्रणम् । यदा तु सायंसन्ध्यामा परस्य परैडूरुदयाभागेच करणं समाप्यते, तत्र कषामिति चेत् १ वळा, अग्न-करणक्लन्यायेन रुर्भद्य कणेषु निवचः ,--छूते इमः ३ अद्र-णे च निपुंगों भयिनी भट्र|-व्रते पठ्यते,-- ॐ यस्मिन्दिने भवेद्भन्ना भित्रहनं सप्त। छपवासस्य श्रियमङ्कनारी भरौणिं वा । यदि शठं सर्वेदिष्टिरैकभी दिश-दथे । , तेनोपवासः स्यादिति पौराणिक विधि में प्रहस्योपरि यदु स्थविद्धिः हर- श्रय ५ उषसंस्तदा कर्थ एकभक्तान्तसम्यथ —इते । उथादप आवड्स्नमयं विरि-पाच नःस्थुषते सन्र्देहः । यदा तु दर्भाने किटिर्नास्ति तस्थुरिं प्रह्व-त्रयं बिर्हिर्भवति, तदा झुनदिनध्यामेर्भद्राया अभावेऽपि एदेश-उपाप्तेः सह।दृश्यन्न ] ऽनुष्ठेयः।‘ अन्थया—इयनेनैकदेश-षष्यभs वियश्रितः । ( = = =

= = = =

• 9ट्-इनेि कुल ४० पुलकै पछः ।