इदमणस् ! ४ ३५९ ) अपराथ सौ ग्रड पवं समागते । उपोष्य तस्मिन्नहनि श्वोभूते घथइष्यते "-तेि । श् यचक्षु मध्याह्नदेशब्दा यैगिकाःन दु पञ्चधा विभागः आश्रित्य अवृतः j तथा सीते' बने मध्यं लक्ष्यम्नः—इति व्यु तेरावर्युर्न मध्झ -शब्देनाभिधीयते । अतqव, गोभलेॉबर्तन शा-दः प्रष्टः ? शक्षाितपेनापि मघमशब्दः प्रयुक्त १९,
- पूर्वोतें मध्ग्रमे चापि यदि पर्व सूयार्कवे ?
तदवाप्तः पूऍऋ१दयंग इष्यते "--इति । अह्न पूषों भागः पूर्वाहः। अह्नोऽधरो यागोऽपराः । अतस्ताभ्यां शब्दाभ्यागाबंधंनात् पूर्वोत्तरभागसंभंधीयेते । वर्जसनेयिवान्नू विशेष-मीहं आफ्याथ-संश्रद्धतर , ‘‘ अध्यन्दिनात् पदईनीह यस्मिन् प्राझि पर्पषः तन्धिरियं तृतीया । स सर्विज्ञ पर्ने छिमया तथlनुषेष्याSय रेखुरै;ि".--इति | आर्तादूर्यमस्त्रसवदर्भाग्य. सन्धिर्भवति, तदाहुःसध तेथिः श्याम । रानी खधिश्चैत्र सा तिथिर्वीितीया में भी अपेक्ष्य पूर्णी समिती पतिस्थिरीया अद्यते । तस्धां तृतीयायां तौ पर्वकालस्यावत् सो खर्मेित्युच्यते। तारखान्तरेण येन्नमीदृशं विषयें पूर्वेद्युन्वनादि किं सन्धितियाबिंडि १ वाज नेविन च समिधतिथवन्यथानमुत्तरतिबिंष्टिः ३ एवं सतिं, जसनेयिनां न एि सनिश्चद्विान् वंड्रेन्योधनकिमपि } त्रे विशेषः । आवर्त्तते सतः बुरा थक व सांन्धिभेदासेतदा यजशिनश्-च्यांत १ळनां पर्व चतुर्थी इद्धिः प्रभवे । तश विशुश्माहं गाश्चैः--~ नेसिषयमाविgथ यदि चेषं समाप्यते । पुनः प्रणय-निद्रः कर्तव्या शशखेितमैः ” इतेि ।
