झिंतीथदमकरणम् । ( ९४३ है। शश्वद्ध्वं प्रवृत्ता चतुर्दशी परेद्युः क्षयवश/देशंश्चिदर्वारैव संप्राप्ता, तपूर्वेद्युः शवे-निशीथव्ययैरुभयोरप्यंभूयारे श्रदोषघ्यायैकस्याः रद्वच्च पविद्रीय ग्राह्य न श्रुतदेवाभिप्रेक्ष्य र्भयत , - ग्धसिते भूतदिनं कदाचि दुपैति ' योगं यदि पञ्च । जP-प्रयुक्त न + जी कुंड ॐछवश्य . प्रयच्छेयस्य’---इते । यदा यैः मषी प्रवृत्त। चतुर्दशी पटुः क्षयोदश। प्रदोषार्वागेव सप्त, तङ् परेषुट्यप्ति-दाभावात् पूर्वंत्रिंश थटटुतैः श्रद्धय-थेशश्च पृथै ठूखोपवासः। अश्रावं विवेक सम्पन्नः । दिन-द्वये निशीथव्याप्त तथ्यार्थी च प्रदूषय्यनिलयामिक + सथा, दिन-ग्रेऽपि प्रदीप-शक्षा ज्ञदव्यतौ च निक्षथव्यसिनेयक्षमि । यस्मिन् दिने पूछे. यातौ जयाथ नियाभकः--इति ! अष् शिवरात्रिअस्थद्रात्र-साध्यत्वेनाहनं राज्ञे च जन् शरणे सतिं अहर्वेधमुपेक्ष्य मुद्दोष-निशीअपरेखे कुतः श(त्रण क्षपतः”-इति चेत् ; राजेंद्र प्रधामपदिति शूभः तत्-प्र!थाल्यै शपतेः स्कन्दपुराण षट्सं. --~
- नितं भ्रमति भूतानि शक्तयः शूलधतः ।
अतस्तस्थां अथेश्य सरूयन्त-पूजनं ऑबै ~~। इतुिं स त्रयोदश्वानितिं व्यधरणं सप्तम्यैः । तथा चायभः इत्पद्यते, त्रयोदशी-नेशीथे सयां चक्रुश्च विद्यमानायां शिव- ज’ इभ- इति ६ गगएखण्डेऽपि- €6 सघमासस्य कृय चद्द्रश्च सुरेश्वर । अहं वस्थासि भृगुंखें रात्रै नैवै दिवा की थी।
