द्वितीयद्रथम्। { २४१ A = बॅनसहंतभू-- ‘‘ आघरुणाचल्दै:ादिदेवो महानिश्चि। शिवाङ्गलग्रदूत कोटि-सूगै-सम-प्रभः । तत्काल-श्रद्या शिक्षशशि-श्रते तिकिः । अरषधीर्वे युक्ता यत्र चतुर्दशी । शक्तिथाचैव कुर्वीत शिवरात्रिव्रतं व्रती । अर्द्ध अश्रुधोर्दू आदि यत्र चतुर्दशी । नॅय (जो व्रतं उपोद्धृ&श्चयं-निशं । ब्ध(घर्दनं यस्यान्तु लभ्यते सा चर्दशी । तस्यामेंमें नतं कथं मत्प्रस्रार्थिभिर्भ ॐः। यूर्वेद्यु परेछु महनिशीि चैतु ॥ व्याप्त स दृश्यते ग्रस्थां तस्यां कुर्याद्द्वनं नरः। ङ्गिात्रैर्भाव-काले = व्याप्त नहीं चतुर्देश है तमधन्विना भूत सा कर्घ अतिभिः सदा १ गर प्रियकरी लैपट साघ-झ्णचतुर्दशी । मनिन्वित य तु तत्र कुर्यादिदं ब्रह्मन’–कृति । एवं आते, शूद्रेश्चख या पयेयुरेवं' बा र प्रयोनिशीथेभष. यावस्तत्र व्रतसंचरणीयम् । धैर्बकुचयवर्ती स्कंदधुराणे ठ्यत;
- {ोदशी यश्च देवि, द्भिश्चक्-िप्रमाणतः ।
जागरे शिबिराद्भः यानिशी पूर्ण चतुर्दशी”–ति ? इनसुक्रिस्तमथः । परेद्युश्चेश्य्-ट्याको कामिके पठ्यते,
- निआदये चतुर्दश्यां पूर्वो श्लाघ्या परा शुभा'~~इति ।
दिन-द्वयेऽप्युभयथाहि व सम्भाव्यते, आमय-शूद्रेभ- । दिन-द्वयेऽभ्युअर्टयाट्झावोऽपेि न सरूपध्यते, याम-द्वय
- नईशत्रःऽथर्व--इति तु पूस्तकें पाइः ।। '६ थु–पीतं वि० पुरतने
- ः + य9-दति नु मुने छ ।
१६
