४ ११६ } कारुमाधवं 3 पितामहोऽथेि,
- घेऊँ दर्पस्तथा हिंस्रस्त्रिविधातिथिलक्ष्ङ् ।
खर्व-द्र्षी पॅरै पूज्य हिंस्रः यत् पूर्वंकाङ्कि *--इति खर्वः साम्यम्, उपपः । दुर्यो वृद्धिः । ईशः ।धिं क्षयः। एतैः खदिचयैः सह प्रस्पिन विंषये युग्मविवाक्षर विराधः महि, तत्र दैवपित्रर्थ-भेदेन त्रुघवस्थापकं व्यासवृक्ः न तु प्रफुलयोः क्षवृद्धों (यंत्र-म्निषग्रस-अतेिषावरू । आ वक्यादिवचनेष्वपि क-काळदयलिशश्नस्य खर्घ-दर्प शरूरस्य च विरेजे माते बतेि, कभी-कोलडार्ति-शास्त्रीय प्रयर भुञ्ज, में लु प्रकृत्यं क्षवृद्धैर्निमेषहेतुत्वं मत्तेiिध्यते नतु, व्यासः व्याघ्राति वि-वेपयत्येन चक्लेथयामः याज्ञवल्क्ष्क्ष्यस्तु सेि कभी-छ-खर्चद्विबाथःन बाधन्त +। इन्हीवे निर्दिश्यत्वमेषां प्रवर्धत { इति चेत् । सै ६ तद्विनयोः पिंऽग्नविषय-कर्म-फल-दंपातिः स्थान यदा या दिनद्वयेऽपि कर्मपालदेश्वभकुश्तलोभयत्र धनि वायैनंपातुं शक्यत्वात् । आस्तां प्रासङ्गिक्री मंदिवक्यार्चन्त ? अकृत्रै , सूर्योद मुहूर्त-त्रय-ॐथापेिन्नी प्रतिबद्दनव्रतयोपॅीतऋ ए च शति चेद अङ्गपक्षि-टिक़ामन-श्वार्ति-च चैत्रमधिश्चिकः गन्यायेन|*युत्थानुवाइरूषयात्रिगुप्तऽयातुिं प्रशंसन्ति । अत्रश्ना या पूर्वेद्युरुदघकालं परित्यज्योरि सKत्र दामोन पॅरेथ्र्द यत्रैमात्रं व्यनति, तदानीमुद्यनन्त-आचिख्यायाधिसुरू जेंव्याप्तेर्दिनञ्चेऽप्यभवेन द्वयोरपि दिनभरौगःत्रं ते हैिं ग्रामबीयां *ः पूर्धदिने चर्म-काल-श्रमैर्भूयमानस्यैः + Hटाहनि गि१ि५ iथैव,‘इति !+ ४४लेशः । १५ श्रीः ॐषीनेिया । ग. श्य ॐ अर्थदंभ्रां गीर्ण- च्i, II: देश t}:Ir. सुरश्रः । । ऽयक्ष,.०- »धि पू: । S = } । ।
