तिग्मर ! ६. १९८९ ॥
अत्रोच्यते ? ६ पैर्वाङ्गिकः '“इति यथभेन्च दैवे पूर्वारु इंशाष्त्रभिधानात् पूर्णीय पंचधा विभक्तस्य गुरुयवऽदिते याचे नेमुहूर्ता तिथॐहीतव्या । चतु दक्षीणतम्,-- त्रिमुहूर्चा न कर्तव्या या तिथिः क्षय-गामिनो । दिसुद्धेsपिं कर्तव्या या तिंथिहुँदै-भिनी - -झे 8 तंव न दिसुहूर्तदतेजोधनं, प्रत्युतद्वस्तमेव । तथा हि, अतिषेधः सर्वत्र प्रस्रक्-िपूर्वः , प्रसतिश्चित्र थीरीत्या व ! तंकवायदा, नमुहूर्तयेधरभिधादि--दर्पण अदते । तव प्रसक्तं त्रिमुहूर्तयें, सगलिथै दlधकभाव तथैव व्यनक्ति qते । तिथि- दधिकव्याप्ति-विधित्सया प्रतिषिध्यते ? अततंत्र चतुर्थश्शूर्त-वर्धिनी निस्त्रिंथ में तिथिसाथवतस्थि-श्रृंदावपि अनभ्यसे मुर्रूपस् । मुहूर्त-द्वयम्भुवः । एतद्वैध शृश्यैतं
- मुहूर्ताsपि '--इयर इंदुः पठ्यते !
नन्वत्र, अंयचुचुपजीवनेनं निर्णयः क्रियते ! भए चानुपपन्न, यास्वरं हृद्-वृद्धिश्चोदूनायः पित्र्यविषयत्वाभिंथभात,
- शुकोद्दिष्टादि शृङ्गया; ;N-वृद् आचित्र
इति हि पूर्वमुदाहृतम् । दान-व्रतं 'श्च दैवे, अतः कथभनथाब्रूहेि क्षत्रस्य निर्णयः १ किं दाहृत-याज्ञवल्क्य-कन्दैपुणादी वथनेछु “ हुIKट्टी न कारणम् –*युक्म । तकथश्छ, हुसै छन्थिरपत्थश् ? अत्रोच्यते । सन्ति ह्याने हाव-भ्रू क्रियान १ तष्ठना, ॐ ह्र दुर्घस्तथ ॐि खड्रिविश्वन्सिद्धि-क्षय हैं । - पॅरौ जायें विंशः पूर्वत्र शुश्रते ॥ ५–इति ।
- माधि७ोवरेऽपि. --
- सर्वो दस्तध हिंस्राह्नि(वेऽन्तर्षि-लक्षणश् !
खर्व-दर्थं परौ कथं हिंस्रः यत् पूर्वं कृळिः --इतेि । ॐ वंश/ चैिव :हिणा, इर्द त्रि० पुस्तके ५rठः । एवं ५न । (6 यह . सूक्ताल्फ,– इतेि वि न पुरुते मात्रः । वै परः। २
