ऋग्वेदः सूक्तं ४.३९

आशुं दधिक्रां तम उ नु षटवाम दिवस पर्थिव्या उत चर्किराम । उछन्तीर माम उषसः सूदयन्त्व अति विश्वानि दुरितानि पर्षन ॥ महश चर्कर्म्य अर्वतः करतुप्रा दधिक्राव्णः पुरुवारस्य वर्ष्णः । यम पूरुभ्यो दीदिवांसं नाग्निं ददथुर मित्रावरुणा ततुरिम ॥ यो अश्वस्य दधिक्राव्णो अकारीत समिद्धे अग्ना उषसो वयुष्टौ । अनागसं तम अदितिः कर्णोतु स मित्रेण वरुणेना सजोषाः ॥

दधिक्राव्ण इष ऊर्जो महो यद अमन्महि मरुतां नाम भद्रम । सवस्तये वरुणम मित्रम अग्निं हवामह इन्द्रं वज्रबाहुम ॥ इन्द्रम इवेद उभये वि हवयन्त उदीराणा यज्ञम उपप्रयन्तः । दधिक्राम उ सूदनम मर्त्याय ददथुर मित्रावरुणा नो अश्वम ॥ दधिक्राव्णो अकारिषं जिष्णोर अश्वस्य वाजिनः । सुरभि नो मुखा करत पर ण आयूंषि तारिषत ॥

• ऋग्वेद: