एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
256
[अरण्यकाण्ड:
मारी चहितोपदेशः
अथ सीतापहारस्याशक्यत्वं शक्यत्वे सर्वानर्थं च प्रतिपादयति-स्वेन तेजसा रक्षितामिति । पातिव्रत्यवैभवेनेत्यर्थः । तस्य स्वेन तेजसेति । रामस्य सहजप्रतापेनेत्यप्यर्थः ॥ १४ ॥
[१] शरार्चिषमनाधृष्यं चाप [२] खड्ङ्गेन्धनं रणे ।
रामाग्रि सहसा दीप्तं न प्रवेष्टुं त्वमर्हसि ।। १५ ।।
॥ धनुर्व्यादितदीप्तास्यं [३]शरार्चिषममर्षणम् ।
[४] चापपाशधरं वीरं शत्रु [५]सैन्यप्रहारिणम् || १६ ||
राज्यं सुखं च संत्यज्य जीवितं चेष्टमात्मनः ।
॥ नात्यासादयितुं, [६]तात ! रामान्तकमिहार्हसि ।। १७ ।।
अन्तकसमाधिधनुरित्यादि । घनुरेव व्यादितं व्यात्तमिति यावत्, आस्यं यस्य रामरूपाहिकस्य स तथा । अत्यासादयितुं -- अत्यन्तं प्राप्तुं । व्यर्थमिममुद्यमं कृत्वा ते न किमपि हितमित्यर्थः ॥ १६-१७ ।।
