एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
252
[अरण्यकाण्ड:
मारीचसहायप्रार्थना
त्वां तु निःसंशयं सीता दृष्ट्वा तु मृगरूपिणम् ।
गृह्यतामिति भर्तारं लक्ष्मणं चाभिधास्यति ।। १९ ।।
ततस्तयोरपाये तु शून्ये सीतां यथासुखम् ।
[१]निराबाधो हरिष्यामि राहुश्चन्द्रप्रभामिव || २० ||
ततः पश्चात् सुखं रामे भार्याहरणकर्शिते ।
[२].विश्रब्धः प्रहरिष्यामि कृतार्थेनान्तरात्मना ॥ २१ ॥
[३] तस्य रामकथां श्रुत्वा मारीचस्य महात्मनः ।
शुष्कं समभवद्वकं परित्रस्तो बभूव ह ॥ २२ ॥
ओष्ठौ परिलिहन् शुष्कौ नेत्रैरनिमिषैरिव ।
मृतभूत इवार्तस्तु रावणं समुदक्षत ।। २३ ।।
महात्मनः रामस्य कथां-प्रसङ्गमित्यर्थः । नेत्रैर निमिषैरिव । एवं चिन्तावशात् उपलक्षित इति शेषः । मृतभूत इति- मृतप्राय इत्यर्थः ः ॥ २३ ॥
इत्यायें श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये अरण्यकाण्डे षट्त्रिंशः सर्गः
धर्म (२४) मानः सर्गः ॥ २४ ॥
इति श्रीमद्रामायणानूतकतकटीकायां अरण्यकाण्डे षटूत्रिंशः सर्गः
