सामग्री पर जाएँ

पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/203

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

कतृणाग्रावस्थिता जलबिन्दव इव पतितमप्थात्मानं नावगच्छ?ईत । अपरे तु स्वार्थनईष्पादन० पर्रौनपिशितयासगृध? रास्थाननलिनीपूर्तवकैर्डा?तं विनोद इति परदाराभिगमन वैदग्ध्यत्मईतिथ् भृगयां श्रम इति पानं विलाग्त इति४प्रमत्ततां शौर्यमिति ५स्वदारपरित्याआआमव्यसनितेतिगुरु वचनावाआआईरणमपरप्रणेयत्वस्मईति अज्जईतभृध्त्यतां सुखोपसेव्यत्वमिति नृएंत्तगीतवाधवेश्याभि सीक्त रसिकतेति महापराध१आवंक??आर्नं महानुभावतेति प१राभवसहत्वं क्षमेन्तई स्वच्छन्दता प्रभुत्वमितिदेवावमाननं मडाग्तत्त्वतेति बन्दिजनग्ल्य?रातिं यश इति त४रलतामुत्सा?_ इति अविशेषज्ञतामपक्षपातित्वमिति दोषानपि गु??आपक्षमध्यारोपयद्भिरन्तः स्ययमपि विहसद्भिः


च आआगुच्चयार्थः । आआवंधिआ व्यसनानां यूतादीनां शतं तस्य सातातां मईत्रतामुपाआताः प्राशः । शरव्यताम् इत्तई पाठे तु शरव्यं लक्ष्यं तस्य भावस्तत्वमुपगता इल्पर्थ वल्मकिएति । वर्त्माकमुपदेहईकागृहं तस्य तृणानई नद्वादीनि तेषामग्राआआईआ प्रा?तनि तोववस्थिता ये जलत्त्वईदबस्त इव पत्तईतमपि मनुआयजन्मनः ?स्तमप्यात्मानं नावगच्छ?ईत न जानानीत । पुआपरे त्विति । उआपरेऽन्ये । तु पुनरर्थे । राजानः । र्नामतां दोषान्तरमप्याह अपोः त्विति । इत्तई दोषानपि गुणपक्षमध्यारोपयद्भिर्धूंतोईर्वप्रतारकईः स्तु?ईभिः प्रतार्यमाणाः रार्वजनस्योपहास्य तामुपहारायोग्यतागुपया?ईत प्रामुवःर्तात्यन्वयः । र्कादृसेंआ?र्?एनेंः । ?एति । स्वस्यात्मनो योऽर्थः प्रयोज?आं तस्य आनतपादनं करणं तत्र परेस्तत्परेः । धनमिति । वनं द्रव्यं तदेव आईआआ?ईआतं मास तस्य ग्रास्तो ग्रहणं तस्मिन् । गृध्रंएर्दूरदृग्भिर्यथा तथा । इव्यार्जनपरौरईत्यर्थः । आस्थानेति । आस्थानं नृपौपबेरूआनस्थलं तदेव न?ईढर्ना कम?ईर्त्ना तस्यां वकैर्धमर्तैः । यथा वका नलईर्नामाश्रित्य तदाश्रयवलेन स्वात्मानमाच्छाद्य येन केन प्रकारेण परान्बच्चयित्वाकस्मादेब परान्भक्षयन्ति तद्वदास्थानबलेन परान्व?आ?ईग्त्वा स्वानि भक्षय?ईत । इत्तईशब्दा१आ माहद्यूतमिति । यूत दुरोदर त्त्वईनोद ?र्डामात्रम् । नचेतोद्व?ईते आईकचित्पातकमर्स्तातई भाव । प्ग्रेति । प रदाराः परीस्त्रयस्तेषामभिगमनं रांभोगो वैदग्ःयत्मईति चातुर्यमईत्यर्थः । मृगत्गेति । मृगयां मृगव्यां नम इति । आउआध्याराः सुरर्लातिश्रमो योग्यांयाराः इतिकोशःआ नतु परप्राणव्यापादनजानईतं र्क्तमीप ?गतकमर्स्तास्तई भा?ः । प्गनमिति । पानं मदृआआताईना । त्त्वईलारा इति । त्त्वईल?ईतत्मईत्यर्थः । प्रमत्ततामिति । प्रमत्तता र्क्षावतां शौर्य सुभटकृत्यत्मईत्तई । सेति । स्वस्य दाराः स्त्री तस्याः आगईत्यागं त्यजनमव्यसनितानासीक्तता इत्तई । नतु धर्माआईधक्यम् । गुरुरिति । गुरुर्हिताहईतप्राप्तिप?ईहारोपदेष्टा तस्य बचनं बचस्तस्मावाआआर्रणमुआआङ्घनम परप्रणेयत्वमन्यवश्यत्बम् । वश्यः प्रणेयः इत्तई कोशः । ?आरुबचनाबर्धारगेन कूरोऽयं प्रभु?ईत्तई भियापरे सामव्तादयो वश्यत्बं प्रत्तईपद्यत इत्तई तेषामाशयःआ अजितेतिआ शि?आ_आर्थ ताआडेताभृत्या यस्यराज्ञः सथ्यक्सेवां कुर्वन्ति स जितभृत्योऽन्यस्त्बजितमृत्यस्तस्य भावस्तता ताम् । इदं न्ग् नृपतेर्दूपणम् वेगुण्ये भृत्यानामवश्यं आशेक्षा प्रदातब्येतई राजबि?म् । तदुत्त्क्तम् रूआठदमनमशछपात्ढनमाआईनतभरणं च राजबिह्वा?ई इत्तई ती?आआ सुग्?आएपसेव्यत्बं सुखेनोपसोईआतुं योग्यः सुखोपसेव्यस्तस्य भाव?आत्वम । सुखो?आरोब्योऽयं नृप इत्तई लोके आत्याआईत मात्रं गुण आरोआःयते । लृत्तेति । नृत्तं नाट्यम् र्गातं गानम् वाद्यमातोद्यम् वेश्या वारवधू तास्वभिसक्ति मत्यासक्ताचत्ततां र?ईकता रसाभिज्ञता इत्तई । महेति । महाआग्रागनांकांरवयुद्धार्दानामवकर्णनं श्रवणं महानु