चतुर्विंशतिमते हविषोऽभावे द्रव्याणि, अवदानसाधनानि चोक्तानि--
|
"अलाभे येन केनापि फलशाकोदकादिभिः । |
हस्तेन होमे विशेषः परिशिष्टे--
|
"उत्तानेन तु हस्तेन अङ्गु[१]ल्यग्रेण पीडितम् । |
[२] होमकाले सव्यपाणेर्हृदि निधानमुक्तं स्मृतिमञ्जर्याम्--
|
"संकल्पयेद्यदाहारस्तेनैव जुहुयादपि ! |
गोभिलीये--
|
"न मुक्तकेशो जुहुयान्नानिपातितजानुकः । |
अथ बलिहरणम् ।
तत्र विशेषो धर्मसूत्रे--
|
"बलीनां तस्य तस्य देशसंस्कारो हस्तेन |
बलीनां तस्य तस्य बलेर्देशस्य संस्कारः कर्तव्यः । कः पुनरसौ । हस्तेन परिमार्जनमवोक्षणं च । तत्कृत्वा बलीनां निवपनं न्युप्य पश्चात्परिषेचनं कर्तव्यम् । उपदेशादेव सिद्धे पश्चाद्ग्रहणं मध्ये गन्धमाल्यादिदानार्थमित्याहुः । तस्य तस्येति वचनं सत्यपि संभवे सकृदेव परिमार्जनमवोक्षणं च मा भूत्, एकस्मिन्देशे समवेतानामपि पृथक्पृथग्यथा स्यादिति व्याख्यातमुज्ज्वलाकृता ।
अन्यच्च धर्मसूत्रे--
- "एवं बलीनां देशे देशे समवेताना सकृत्सकृदन्ते परिषेचनम्" इति ।
यथा षण्णामाहुतीनां[३] परिषेचनं तन्त्रविभवात्, एवं बलयोऽप्येकदेशसमवेता उत्तरैर्ब्रह्मसदन इत्यादयस्तेषां त[४]दन्ते परिषेचनं प्राप्तं पश्चात्परिषेचनमित्यनेन विहितं सकृत्सर्वान्ते सकृत्सकृत्कर्तव्यं न प्रत्येकं पृथगिति । असत्यस्मिन्सूत्रे पूर्वस्य तस्येतिवचनाद्यथा परिमार्जनमवोक्षणं च प्रत्येकं पृथग्भवति तथा परि
