विमलं- पवित्रम् । महामेघमिव स्थितमिति । अयं वृक्ष-
बाहुल्यमूलॅनैल्यांश स्थौल्ययोः दृष्टान्तः । उन्नतमिति स्वरूपवर्णनम् ||
तत्र - तन्महाशैलवर्तिनि आश्रमे । मलपङ्कजधारिणं-मलस्य- सर्वाघस्य शुद्धये पङ्कजं पद्मासनं आस्थाय योगधारणशीलं । मध्यम- पदलोपी समासः | अथ " रागद्वेषयोगजाघात्" प्रसिद्धस्य मलमूल- कारणाघस्य क्षयाय पङ्कजे- हृदयपङ्कजे अकृतकभगवद्ब्रह्मानन्यता योगधारणशीलम् । एवं दिव्ययोगवत्त्वमेव अग्रे वक्ष्यमाणस्य देवराजेन ब्रह्मलोक प्रस्थानप्रार्थनस्य मूलम् । एवं पाङ्क्ते स्थिते महामेघमिवोन्नत- मित्यनन्तरं कंचन श्लोकद्वयं प्रक्षिप्य पठित्वा तस्य च कष्टपिष्टिक्रिया- व्याख्यानन्तरं, मलपङ्कजटाघरं इति पठित्वा पाउं नाशयति [४] पाङ्क्त- पाठव्याख्यानाशक्तचा, तद्दोषं सोऽनुभवतु । विधिवदिति। उपगम्येति शेषः ॥ ३ ॥
रामोऽहमस्मि, भगवन् ![५] भवन्तं द्रष्टुमागतः
तन्माऽभिवद, धर्मज्ञ ! महर्षे! सत्यविक्रम ! ॥ ४ ॥
तन्माऽभिवदेति । प्रागुक्तदिव्ययोगघारणे नित्यप्रतिष्ठितत्वेन नमस्कारादिव्यवहारानभिज्ञत्वात् एवं प्रार्थना ॥ ४ ॥
