एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
180
[अरण्यकाण्ड:
खरसैन्य विध्वंसनम्
आवार्य - वारणं कृत्वा ॥ २८ ॥
ते छिन्नशिरसः पेतुः छिन्न [६]वर्मशरासनाः |
सुपर्णवातनिक्षिप्ताः जगत्यां पादपा यथा ॥ २९ ॥
सुपर्णवातेति । जगत्यां-भूम्यां, सुपर्णस्य - महागरुडस्य, वातेन- पक्षवातेन, अमृताहरणयुद्धकाले विक्षिप्ताः - भग्नाः पादपाः- कल्पवृक्षाः यथा तद्वदित्यर्थः । समग्रालङ्कारतो रक्षस्तनूनां कल्पपादपसाम्यम् ॥
अवशिष्टाश्च ये तत्र विषण्णाश्च निशाचराः ।
खरमेवाभ्यधावन्त शरणार्थ शरार्दिताः ॥ ३० ॥
अवशिष्टाः -- इतावशिष्टाः ॥ ३० ॥
तान् सर्वानिति । खरशरणार्थिनः इत्यर्थः ॥ ३१ ॥
- ↑ प्रासान् ङ
- ↑ चिक्षिपुः परमकुद्धा: रामाय रजनीचरा: च. ज.
- ↑ परमायुधान्' इति शूलादिविशेषणम् । तेन शूलादे: शत्ररूपत्वमुक्तं भवति।अत एव 'शस्त्राण्यावार्य'इत्यनुपदमुच्यते।
- ↑ शस्त्राण्यावार्य शिरोधरान् चिच्छेद, प्राणान् जहार च - इत्यन्वयः |
- ↑ वीर्यवान् - ज.
- ↑ चर्म-च. ज.
- ↑ 'क्रुद्धं क्रुद्ध इवान्तकः-ज. केंद्र क्रूर इवान्तक:- ङ.
- ↑ दूषण:- खरस्य प्रधानसेनापति:- (22-7)
- ↑ क्रुद्धः अन्तक इव स्थितः दूषण: रुद्रमिव स्थितं रामं अभ्यधावत इत्यन्वयः । रुद्रस्य
मृत्युञ्जयत्वात् - दूषणवष: एतेन सूचितः ।