{ ६२ |झा तस्थुर्हमासे यदि न घसर्वे मार-धूमं विचिन्त्यम्' अचित् पेंदेर्रार्थ नित्यमेव चञ्जनप्रभम् । तथा --
- यावन्मास ईशान्तः सुहृत्यैथे प्रपञ्जते ।
स्वीखाम्बी दैट् एवं वरे! क्रमः । नथ, -- अनैऋतौ द्विसप्ततिः सूतहितो यदा । भाः भूर्वस्थ प्रामस्य पूर्वै दशं दिशीमात् (?) । उत्चेरे मी संक्रान्तिनजफ़र्थ मिशेषयेत् "-इन्स * १ इर्थ मास"वंदपं निरूपितम् । अभ रक्ष इर्दथे-झबेक क्रियते ।
- - --- क्षत्र चैठकः भैःख--भिः स द्वादशै' ति कीर्तितः } स्रोते तु सर्वदा निष्कलाः परिकीर्तिताः । तस्माद् अर्थादई. मासे कुबत्त न कथञ्चन ; कुर्ननथमेव “फादर-विम।शनम् –ते ? भ, निशः--यभिमातू फळकामसश्च प्रह्नं कथं निषिध्यते.--इति गम्यते ? तथा च स्मृत्यन्तरे,--
- इचयः सर्घकाश्यन्तु अट्मासं विवर्जयेत्"--इb ?
न , सर्वास्ताः-त्यसिंथगत नित्यनैमिसिओसषं निषेध ,
- निर्नैशनं कुछ प्रयतः समलिङचे"---इति
घृतस्पति-वचनात् । आघविनाSपिं तथैवोक्त्र, “ लिल्यनैमित्तिकं कुर्याच्छाईं कुर्यात्क्षति । थेि-नक्षत्र-शरो कम्यं नैवय कदाचन '--सुस ? चोऽनू मसेि करूध-निषेध, असमरम्मसंसादि-विष,
- क्षिभिशतितं ग्रन्थ में दश्यते स्त्री पुरू होतेप्रत्युतg ।
३ & • (१ =
