& ५६ ) सोऽधिकः? नन्दनसंवत्सरव्यवहृते पिंजय संवत्सरे सधक इति तज्यैकोनत्रिंशन्ख । हथ, दुर्मुखसं णभक्षsश्चित हेमल-विस्त्रसंवीबरङ -थ्यवह अपरं उपैष्ठोऽधिकों में स्थाव, *त्र पञ्चत्रिंशयं. तुम् :- मासे तैत्तने भवेत्'-इत्येतदयुक्तं । दोः त्रिंशतमत्वथपलक्षणत्वेनङ्गीकारात, ३ मुद्द मथुमेतदुक्तमित्यर्थः । इदमत्र विधर्थी । क्रिमयं मलशासः स्वतन्त्र, छद्मासस्य शेषः, अहोस्विद्द्रस्य शुद्धसासस्य चैष न च, कदन्त-परीक्षीयमञ्श्राताज्ञ५पगाद्विनि कङ्कनीश्वर दुिकानुञ्जते तद्विचारस्योपयुक्तयाझ में आ हैिं, कुछ अZणयवंश्ये संद! मलयालना एहस्त्र स्वतं भयब्फिगेय न मारुति चूर्यस्यतस्य भी । हेपये समें यञ्प्रत्यादिकादि तस्य ममसेभ्यनुष्ठमै माङ्गतिः कार्याणि चोभयेः -इति वचनात् i तस्माह सार्थ दत्र, स्याज्ञयै बहु-निर्णये निरहरू ? पारतंइसे चेपत्वं युक्तमितीि केॉउँदाहुः । तत्रोपानं केचिदिच्छान्त सति च। धादिसंझन्तियत्रादीि-भां प्रयोजिका व उपदिश्शास्त्रेऽभिहितम्, ॐ मेषादि कविकरि यो य मसः प्रपूर्येते चान् वैत्राद्यः स विज्ञेयः प्रद्दिनेऽधिशसेऽत्यः -! यह् सर्वितश्चैव-राशिस्थे हि दर्श-दर्य पूर्वते, अन्य उत्तरबसनको सोदधिमासः। न तत्पूर्व-दशः ५णैः । यः द्रषइस यः धनुर्वेद शं ? कः न्तिर्भवंति, सुश्रावणमासस्य शुपक्षे अतिपदं द्वीिय सिंहु-संक्रान्तः, तदा कर्कटशैक्षतैिर्भस्थस्य छद्र-मासः ३ 3
- भवतेि,—दन ६० रथे नरः ।
