उपद्रुतप्रकम् । { ३५ } । तंभश्रतिब, वाराऑलसाधया, श्रुतिपृथुर्दित-नेत्-काल|मक ईरी ब, भावध्यति ! यथा, च भङ्कगर्दिक नीस अरए- अयोः अभितः प्रविश्य ; स च, अविीनवटै: वैिस्तीर्ण महति, अप्रवाहा भुली न कद्धच्छः ? एवं नानाविध-ह्रैः सङपजी;ि याह्नभैः चैत्रराज्यं प्रधले भाjभत। ते, मेषाश्च। अनथीताः -भैः. संघरूशदणक्ः ङ्गाः एराई•श्र्चन्तः संवत्सरान्मर्दान्तः ६ ते वै संवत्सरं सम्य विशन्ति ! अयस्य प्रवेशुः, अहतां तु संरक्षुराद्युति लंझपाझन नेपथः संवत्सरः,--इ ितत्र प्रयोऽभिधीयते । तथा। “य /जयतयग्रन् पदतं पञ्च-एत्सञ्जयं भूमध्यसै प्रजापतिम् । दिनचर्यानमाराद्धं प्रणम्य शिरसा शुचिः~~इतेि । स च, वस्रस्तैरभिर्भर्वेदैश्च सर्वैः सममिठोऽतिीजैः श्व ईम अंगर्गते नोच्छित्तं—इति ? नन्थपत्वं किमर्थं पर्येवसितं हूयन्तु सशर्के, नश्वः ॐ तयोः स्थतरस्य प्राधान्यचितम दक्ष यज्ञे संवरस्थ अभिक्रि येद् ! ईश्वरेण प्रथमं सृष्टवादिलि मः । तथा च वाजसनेयिनः भवन्ति,--* संisामश् छित रे भासः आयेतेति, या समस याच मिथुनं गभदइ, तद्देह यासीत् स संवत्सरे भवेद्–इति । तस्म, संवथ् ५/ ३ अतएव वर्षे फ्रेड सभार्य-तालत्रयं नगर्यः । सैन,भसरः यलमुतुबः पक्षस्तनितमित्येवेधकर्ते , आरूः । यद्यपि, खुशवेषु ह्यु-मार्कण्डेयादीन युधा-कथाइप नैते तपः स्मर्यते, तथापि तसंबराहुषो मनुष्यानधेिडंथ धर्म शप्तक्षेत्रं शुदिय5त्रंथु ।अनुयादिरत्वं चास्या |ः पराशर-भूतैयाटः , "मनुष्णां हृितं धरूसँ'-इस्थ ।
- " { ? ’ , स ३९ पु¥के पाञ्चः 1ः स्तिः,--५ ५ ५:* ५८: )
