ऋग्वदेसभाध्ये [ अ ८, अ६, व २३ स॒मो॑ चि॒द्धस् न स॒मं वि॑विष्टः म॑मा॒तरा॑ चि॒न्न स॒मं दु॑हाते । य॒मयो॑श्च॒न्न स॒मा वी॒र्या॑णि ज्ञाती चि॒ित् सन्तौ न स॒मं पृ॑णी॒तः ॥ ९ ॥ स॒मौ । चि॒त् । हस्तौँ । न । स॒मम् । पि॑वि॒ष्ट॒ | स॒मूऽमा॒तरा॑ । चि॒त् । न । स॒मम् । दु॒ह॒ाते इति॑ । य॒मयो॑ । चि॒त् । न । समा । वी॒र्या॑णि । इ॒ती इति॑ । चि॒त् । सन्तो॑ । न । स॒मम् | पृणीत ॥ घेङ्कट० समौ भपि दस्तो कार्येषु न ममम् स्याग्नुत । तथा एकमातृके अपि धेनू न समन् क्षीरम् 'दुदाते। यमयो' चित् न समानि वीर्याणि । 'एवम् एक पितृकावपि भवन्तौ न समम् प्रमच्छत इत्याश्चर्यमिति ॥ ९ ॥ इति अष्टमाष्टके पटाध्याये त्रयोविंशो वर्ग ॥ [ ११८ ] ३ उरक्षय आमहीयव ऋषि | रक्षोहानिर्देवता गायत्री छन्द । अग्ने॒ ह॑सि॒ न्यथ॒त्रिण॑ दीय॒न्मये॑ष्वा । स्वे क्षये॑ शुचित्रत ॥ १ ॥ अ॒ग्मे । इसि॑ । नि । अ॒त्रिण॑म् । दीद्य॑त् । मन्ये॑षु॒ । आ । स्वे | क्षये | शुचिऽत्रत ॥ १ ॥ पेट० उरक्षप भामहीयव । अमे| नि इसि राक्षमम् दोश्रमान मत्यषु स्वे स्थाने शुचि मैनू ॥ १ ॥ उति॑ष्ठ॑सि॒ स्वा॑हु॒तो घृ॒तानि॒ प्रति॑ मोद॒भ्रे । यत् त्वा॒ स्रुच॑ः स॒मस्थरन् ॥ २ ॥ उत् । ति॒ष्ठसि॒ । सु॒ऽआ॑हु॒त । घृ॒तानि॑ । प्रति॑ । म॒द॒सै । यत् । त्वा । स्रुच॑ । स॒मूऽअस्थरन् ॥ ६० उत् तिष्ठसि स्वाहुन घृतानि च श्रद्धासि यदा त्वाम् सुच सह गच्छन्ति ॥ २ ॥ म आहु॑तो॒ वि रो॑चते॒ऽग्निरी॒ऴन्यो॑ वि॒रा । सुचा प्रतकमज्यते ॥ ३ ॥ स । आऽह॑न । नि । रो॒च॒ने॒ । अ॒भि । ई॒व्य॑ | वि॒रा । सुचा | प्रजम् | अपते ॥ ३ ॥ पेट० म भनि: आहुत विरोव स्वोतव्य हनुत्या युद्धा अस्य मुखम् अज्यते ॥ ३ ॥ घृ॒तेन॒ग्निः मम॑ज्यते॒ मधु॑प्रतीरु॒ आहु॑तः । रोच॑मानो वि॒भाव॑सु॒ः ।। ४ ।। घृ॒तेन॑ ॥ अ॒ग्नि । सम् । अ॒ञ्ज्यते॒ | मधु॑ऽप्रतीक । आहु॑त । रोच॑मान | वि॒मासु ॥ ४ ॥ येट० निगदसिद्धा | मादकमुख मधुप्रनाक इति ॥ ४ ॥ जर॑माण॒ मम॑ध्यसे॒ दे॒वेभ्यो॑ हव्याहन तं त्वा॑ ह॒वन्त॒ मर्त्योः ॥ ५ ॥ जर॑माण । मम् । इ॒ष्यसे । दे॒वेभ्य॑ ह॒व्य॒ | तम | था | हुक्त | मयीं ॥ ५ ॥ १३. नास्तिमूको vडीवर भू मुको. २०२ बकरि निमरमको मो
