इस्लायुर्वेद | एवेनैवोपचारेण रक्यो मासङ्घयं गजः || रसवाणं वस्यामि वारणानां वयाकमम् ॥ ६९ ।। भधांडकं मस्परस्मी रसं नागाप छापपेव || सापं भावय निर्मच्छेचयापूर्व मरोगवान् ॥ ७० ॥ पथाशाखसमुद्दिष्टं दस्सर्व समुपाचरेत् || एबमाप्यायते नागो न च तेलं विपद्यत || ७१ ॥ वृद्माति मर्दनीपानि हार्यान्यपि हरत्यसो || सिग्धरोमविनांग: सेहितः स सुखी भवेत् ॥ ७२ ।। तेलमात्रा तुपा मोका सर्पिषो वा विधीयते ॥ उपचारविधिचैव पथा बैंक तमेव च ॥ ७३ ॥ सर्पिरापुजे मासि वारणेम्पः महापपेन् || २ नयध्यायः ] पापयेत्सर्पिः भातकस्याप वारणम् ॥ ७४ ॥ हस्तिवेश्मास्य सर्वदः || कारपेन्कट(पट) समृद्धे चामिमंदीमं प्रतिवाहोऽनुकारपेत् ।। ७५ ।। गोकरीप सम्म(मे) कीर्णा शय्या वास्प दिवा भवेत् ।। परमानि पानि हरितानि वृमि च || ७६ || करनाथ प्रपाः स्पुस्तया बातहरा गजे || घमासे मुदितं दृष्ट्रात कमपेद्रजम् ॥ ७७ ॥ धनुःशलापता बीधी वाहपेन्मथमं गजम् || बकं शांतसारम्पं व जीभांजी चपेत् ॥ ७८ ॥ द्वितीयं द्विगुणं बीप बाइपेद्वारणं शनेः ॥ पातु पाते तु अपने वास्प निर्दिशेव ॥ ७२ ॥ पद्रवाय परसं बारणाय महापयेत् ॥ ममावे स्थानमानीप दृष्ट्रा सुमनसं गजम् ॥ ८० || सर्पिः महापयेतस्ये पूर्वोत्केस्ते रुप कमेः ॥ एच से सर्पिष: धोको विधिप (?) भूमि ७८१ ॥ दुर्वको वक्रमाप्रोति मांस तेजय वर्धते ।। तथाऽध्वानं विपहले शीतमुध्वं व बारणः ॥ ८२ ॥ से विषहरोऽस्पर्धन व कर्मणि सजते || इस्पेसे सर्पिषः पाने गुणाः सम्पकमकीर्तिताः ॥ ८३ ॥ १६. 'केऽतिया ।
