([१]माधवीये श्राद्धप्रकरणे तु--
"श्वेतकन्दः पलाण्डुविशेषो गृञ्जनम् ।
|
'लशुनो दीर्घपत्रश्च पिष्टगन्धो महौषधः ॥ |
इति सुश्रुतेनोक्तत्वात्" इत्युक्तम् ।
मूलविशेषो वा गाजरापरपर्याय इत्यपि माधवेनोक्तम् ।
|
"गन्धाकृतिरसैस्तुत्यः सूक्ष्मनालः पलाण्डुना । |
इति वाग्भट्टटीकायां हेमाद्रौ बाष्पचन्द्रवचनमेव विनिगमकं त्विह परिभावनीयम् । परं तु गाजरापरपर्यायता वक्ष्यमाणेनैव दूषिता द्रष्टव्या । हेमाद्रावप्युत्तरत्र पलाण्डुविशेष एवेत्युक्तम् ।
राजनिघण्टौ--
|
"रसेभो हि महाकन्दो गृञ्जनो दीर्घपत्रकः । |
|
गृञ्जनस्य मधुरं कटुकन्दं नालमप्युपदिशन्ति कषायम् । |
|
गाजरं पिण्डमूलं च पीतकन्दः समूलकम् । |
वैद्यके--
|
"गृञ्जनं शिखिमूलं च यवनेष्टश्च वर्तुलम् । |
यत्तु हेमाद्रिः--गाजराख्यं मूलं गृञ्जनमित्याह, यच्च माधवः-- मूलविशेषो गाजरापरपर्यायो गृञ्जनमित्याह, तदुभयमपि न ।
- ↑ धनुश्चिह्नान्तर्गतं क. ख. पुस्तकयोर्नास्ति ।
