लोकतश्शास्त्रतश्चानुचितानुष्ठानत्वे दृष्टान्तः-श्वमांसमिवेत्यादि ।
तेषां तद्वचनं श्रुत्वा त्राणां मुनिपुङ्गवः ।
क्रोधसंरक्तनयनो व्याहर्तुमुपचक्रमे ॥ १५ ॥
निस्साध्वसमिदं प्रोक्तं धर्मादपि विगर्हितम् ।
अतिक्रम्य तु मद्वाक्यं दारुणं रोमहर्षणम् ॥ १६ ॥
श्रमांसभोजिनः सर्वे वासिष्ठा इव जातिषु ।
पूर्णं वर्षसहस्रं तु पृथिव्यामनुवत्स्यथ ॥ १७ ॥
साध्वसं-भयं, पितृत्वप्रयुक्तप्रतिवचनमीतिरहितं यथा तथा, जीवतोर्वाक्यकरणादिधर्मादपि विगर्हितं-भ्रष्टं यथा तथा, एवं मद्वाक्यमध्यतिक्रम्य यतो दारुणं-निर्मुक्तपितृस्नेहतया परुषं, अत एव कोपावहत्वतो रोमहर्षणं-रोमाञ्चविकारकं वच उक्तम् तस्मात्-श्वमांसेत्यादि । जातिषु-पापजातिविशेषोत्पत्तिविषयेषु ॥ १७ ॥
कृत्वा शापसमायुक्तान् पुत्रान् मुनिवरस्तथा ।
शुनश्शेफमुवाचार्तं कृत्वा रक्षां[३]निरामयम् ॥ १८ ॥
[इदमाह मुनिश्रेष्ठो विश्वामित्रो महातपाः]
निरामयं । अनपायो यथा भवति तथा रक्षां-प्रसिद्धां भस्मसाधनां शुनश्शेफस्य कृत्वा तं शुनश्शेफमुवाच ॥ १८ ॥
पवित्रपाशै[४]रासक्तो रक्तमाल्यानुलेपनः ।
वैष्णवं यूपमासाद्य वाग्भिरग्निमुदाहर ॥ १९ ॥
