एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
७५ सर्ग:]
161
ततः प्रसन्ना कौसल्या वात्सल्यात्तमसान्त्वयत्
भूयः -अभ्यधिकम् । शपथैरिति । हे मातः ! नाहं परपक्ष्यः, तत् कार्येणावधारयेत्येतावतैव सिद्धे बहुशपथैः कीर्तनमात्रतोऽपि पापावहैः शपमानोऽसि हि-यस्मात्, अतो मे प्राणानुपरुणत्सि-प्राणपीडासमं दुःखं जायते, तन्मा कुर्विति शेषः ॥ ६१ ॥
अथ स्वीयतया सम्यक् परिगृह्यानुगृह्णाति -दिष्ट्येत्यादितः । आत्मेति । तवान्तःकरणमिति यावत् । यत् सः सत्यप्रतिज्ञः त्वमपि मे रामवदेव पुत्रोऽसि, अतो रामवदेव सतां लोकमवाप्स्यसि ॥ ६२ ॥
इत्युक्त्वा चाङ्कमानीय भरतं भ्रातृवत्सलम् ।
परिष्वज्य [८]महाबाहुं रुरोद भृशदुःखिता ॥ ६३ ॥
एवमनुगृह्य पुत्रोचितकृत्येन तमाश्वासयति — इत्युक्त्वेत्यादि ॥
एवं विलपमानस्य दुःखार्तस्य महात्मनः ।
मोहाच्च शोक[९]संरोधात् बभूव लुलितं मनः ॥ ६४ ॥
- ↑ तदा तं- ङ. च.
- ↑ सन्तप्ता-ड.
- ↑ उपरुणत्सि – पीडयसीत्यर्थः । यद्वा प्राणानुपरुणत्सि -रामवियोगेन मे
निर्गच्छतः प्राणान् स्थापयसि - गो. - ↑ सहलक्षणः- शुभलक्षणः ते आत्मा-स्वभावः-ती. ति. सहलक्ष्मण: सत्यप्रतिज्ञोऽसि - लक्ष्मणवत् सत्यप्रतिज्ञोऽसीत्यर्थः - गो. रामप्रतिकूलत्वेन ज्ञातो भवान् लक्ष्मणवदेव रामानुकूलो ज्ञात इति यावत् ।
- ↑ सहलक्षणः-ङ, च., सहलक्ष्मणः- ङ..
- ↑ sसि, हि-ङ.
- ↑ लोकान- ङ.
- ↑ महात्मानं- ङ.
- ↑ संरंभात्- ङ.
