प्रैष्यं-स्वार्थे ष्यञ्, प्रेष्यत्वमित्यर्थः । यात्विति । यस्य मेऽनुमते गतश्चेत् तस्य मे आत्मा यात्विति योजना । तथा मे आत्मा
सूर्यं च प्रति मेहतु-तत्पापं प्राप्नोतु । हन्तु-हननपापं प्राप्नोतु ॥ २२ ॥
कारयित्वा महत् कर्म भर्ता भृत्यमनर्थकम् ।
अधर्मो यस्य सोऽस्यास्तु यस्यार्योऽनुमते गतः ॥ २३ ॥
यस्य कर्मेणः भर्ता-कर्मप्रेरकः महत् दुष्करं कर्म भृत्यं कारयित्वा, 'हृक्रोरन्यतरस्याम्' इति द्विकर्मकत्वम् तत् अनर्थकं-अर्थभूत भृतिशून्यं करोति, अस्य यांऽधर्मः स मे आत्मनः अस्तु ॥ २३ ॥
ततस्त्विति । आद्यादित्वात् चतुर्थ्यर्थे तमिः, तम्मै इत्यर्थः । तस्य आत्मनोऽस्त्विति सर्वत्रान्वयः ॥ २४ ॥
बलि:- करः, तद्रूपः षड्भागस्तथा । यस्य नृपस्याघर्मः सः, अस्य मे आत्मनोऽस्तु ॥ २५ ॥
संश्रुत्य च तपस्विभ्यः सत्रे वै यज्ञदक्षिणाम् ।
तां [५]विप्रलपतां पापं यस्यार्योऽनुमते गतः ॥ २६ ॥
सत्रे यागे। तां विप्रलपतां- अप्रलपताम् ॥ २६ ॥
