एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
192
[अरण्यकाण्डः
त्रिशिरोवध:
जलार्द्रस्येति । मद्दलस्य मार्जनवत् दुन्दुभेः ध्वन्याधिक्य- प्रयोजनकं औषधविशेषसंस्कृतं यत् जलं तेन आर्द्रस्य-सिक्तस्येत्यर्थः ॥
आगच्छन्तं त्रिशिरसं राक्षसं प्रेक्ष्य राघवः |
[३] धनुषा प्रतिजग्राह विधन्वन् सायकान् शितान् ॥ ९ ॥
स संप्रहारस्तुमुलः रामत्रिशिरसोर्महान् ।
बभूवातीव बलिनोः सिंहकुञ्जरयोरिव ।। १० ।।।
ततः त्रिशिरसा बाणैः ललाटे ताडितः त्रिभिः ।
अमर्षी कुपितो रामः[४] [५]संरब्धमिदमब्रवीत् ॥ ११ ॥
अहो ! विक्रमशूरस्य राक्षसस्येदृशं बलम् ।
पुष्पैरिव शरैर्यस्य ललाटेऽस्मि परिक्षतः ॥ १२ ॥
ममापि प्रतिगृह्णीष्व शरांचापगुणच्युतान् ।
अहो विक्रमशूरस्येत्यादि व्यक्योक्तिः । विक्रमः -पराभिमवः, तत्र शूरः -समर्थः तथा । पुष्पैरिव परिक्षतः इत्यनेन न त्वगपि विद्वेत्यर्थः ॥ १२ ॥
