एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
152
[अरण्यकाण्ड:
खरसन्धुक्षणम्
[१]अत्रापि वृत्तान्तस्य संक्षेपतः कवेः कथनं - निपातितानि-त्यादि ।
दृश्य-दृष्ट्वा । शर (२५) मानः सर्गः ॥ २५ ॥
इति श्रीमद्रामायणामृतकतकटीकायां अरण्यकाण्डे विंशः सर्गः
|
एकविंशः सर्गः |
|
[खरसन्धुक्षणम् ] |
स पुनः पतितां दृष्ट्वा क्रोधात् शूर्पणखां [२]खरः ।
उवाच व्यक्तया वाचा तामनर्थार्थमागताम् ॥ १ ॥
अथ वृत्तान्त कथनपूर्वं शूर्पणखया खरप्रोत्साहनम् । स पुनरित्यादि । अनर्थार्थमिति । स्वकुलस्येति शेषः ॥ १ ॥
न कुर्युरिति न ॥ ३ ॥
किमेतत् श्रोतुमिच्छामि कारणं यत्कृते पुनः ।
हा नाथेति विनिर्दन्ती सर्पवकुठसि क्षितौ ॥ ४ ॥
- ↑ अत्रापीत्यनेन पूर्वसर्गान्ति मश्लोकोऽप्ये तम्याख्यातृसम्मत इति स्पष्टम् ।
- ↑ पुन:- ज.
- ↑ गतास्त्विदानी-खु.
- ↑ मीताथ-ड.
- ↑ परैर्हन्य-माना अपि ये न हन्यन्ते-न हन्तुं शक्यन्ते-ति. एतेन तत्कर्म कवधशङ्का नास्तीति
सूचितम् रा. पतद्वयाख्ययोः 'हन्यमाना न हन्यन्ते' इति पाठ: सम्मतः । यथाश्रुतपाठे-परान् मन्तोऽपि तैः हन्तुं न शक्या इत्यर्थः । - ↑ 'इन्यमाना न इन्यन्ते-ज.
