स्तेषां देवानां रथे विद्युता कृत्वा पीता पताका यस्य तद्भावं ततान ध्वजाप्रसंबन्धात्प्रकटिता विद्युद्ध्वजाग्रे पीता पताकेवाभूदित्यर्थः ॥
|
पुनःपुनर्मिलन्तीषु पथि पाथोदपङ्क्तिषु । |
पुनरिति ॥ इतस्ततोगमनवशात्पथि पुनः पुनः मिलन्तीषु संबध्यमानासु पाथोदा मेघास्तेषां पतिषु वर्तमानं धनुरिन्द्रधनुर्मार्गसंबन्धवशान्नाकनाथरथमालम्बते एवंशीलं संबद्धं सदिन्द्ररथस्येवाभरणं भूषणं बभूव । इन्द्ररथे वर्तमान धनुरागच्छन्तीषु मेघपङ्क्तिषु क्षणं भूषणमभूदिति वा । मेघा हि सेन्द्रचापाः शो[१]भन्ते ॥
|
जले जलदजालानां वज्रिवज्रानुबिम्बनैः। |
जल इति ॥ जलदजालानां जले तस्मिन्काले इन्द्रादिगमनसमये जातैव्रज्रिणो वज्रस्तस्यानुबिम्बनैः प्रतिबिम्बैः कृत्वा तेषां मेघजालानामशनिना वज्रेण सनाथता सस्वामिकता जातेति जाने । तदाप्रभृतिःप्रायेण मेघानां सवज्रत्वमित्युत्प्रेक्षा ॥
|
स्फुटं सावर्णिवंश्यानां कुलच्छत्रं महीभुजाम् । |
स्फुटमिति ॥ दण्डभृतो यमस्य दण्डः क्वचिदाकाशदेशे चण्डरुचिं सूर्य चुम्बन्स्पृशन्सन् तं सूर्यमेव सावर्णेमनोर्वंशे जातानां महीभुजां कुलच्छत्रं कुलश्रेष्ठम् । अथ चकुलक्रमायातं राजचिह्न स्फुटमिव चक्रे । स्वयं वृत्तत्वात् , अधो दण्डसंबन्धात् , छत्रमिवेत्युत्प्रेक्षा । ते सूर्यमण्डलं प्राप्ता इति भावः। उद्ये अस्तमये च समानो वर्णोऽस्य स सवर्णः सूर्यस्तस्यापत्यं सावणिः, 'अत इञ्' । वंश्यः, दिगादिः॥
|
नलभीमभुवोः प्रेम्णि विस्मिताया दधौ दिवः । |
नलेति ॥ पाशिपाशो वरुणपाशो नलभीमभुवोरनन्यतुल्ये प्रेम्णि विषये विस्मिताया दिवो विस्मयवशादेव शिरःकम्पेन सस्ता भूषा भूषणं यस्मादेवंविधस्य श्रवसः कर्णस्य श्रियं लक्ष्मी दधौ । तस्यास्ताटङ्करहितः कर्ण इव शुशुभ इत्यर्थः । अनेन दिवो नायिकात्वं [३] व्यज्यते ॥
|
पवनस्कन्धमारुह्य नृत्यतरकरः शिखी। |
