बन्दे तवाङ्घ्रिकमलं श्वशुरं पयोधै-
स्तानं भुवश्च रघुपुंगवरेखया यत् ।
वज्रं बिभर्ति जगदार्तिगिर विभेतुं
विद्यां नताय वित्तरेयमिति ध्वजं च ॥४४॥
शंभुः स्वयं निरदिशद्गिरिकन्यकायै
यन्नाम राम तब नामसहस्रतुल्यम् ।
अर्थे भवन्तमपि तद्वहदेकमेव
चित्रं ददाति गृणते चतुरः किलार्थान् ॥ ४५ ॥
षट् ते विधिप्रभृतिभिः समवेक्षितानि
मन्त्राक्षराणि ऋषिभिर्मनुवंशकेतो।
एकेन यानि गुणितान्यपि मानसेन
चित्रं नृणां त्रिदशतामुपलम्भयन्ति ।। ४६ ।।
सर्गस्थितिप्रलयकर्मसु चोदयन्ति
माया गुणत्रयमयी जगतो भवन्तम् ।
ब्रह्मेति विष्णुरिति रुद्र इति वृथा ते
नाम प्रभो दिशति चित्रमजन्मनोऽपि ॥ ४७ ।।
हंसोऽसि मानुसचरां महतां यतस्त्वं
संभाव्यते किल ततस्तव पक्षपातः ।
मथ्येनमध्ययन चेद्रधुनन्दन स्या-
जिष्णोरपि त्रिभुवने समवर्तता ते ॥ १८॥
लक्ष्मीकृतोऽजनि यथैव जलाशयाना-
मेको रुषा"तथा कृपयापि कार्यः ।
अन्योऽपि कश्चिदिति चेदहमेचं वर्ते
तादृग्विधास्तपनवंशमणे किमन्यैः ।। ४९ ।।
क्षन्तुं त्वमर्हसि रघूद्वह मेऽपराधा-
न्सर्वे सहानुबधुरपि ते पुराणी
३. सत्वरजस्तमोगुणाः
