४ ४ठ ) आबाधते-- त्रि-पन :-इथेऽगि विष्णुधर एवोनिं ! एवमन्यदप्यु &1£घंट्। इत्युतुनिर्ययः। अथ आवर्थः तत्र, सकाशल्तें माक्षितिं आतंपदि ॐ चन्द्धलि, तस्याकं काढ इते भव ! तद्दीयौं व, भुछ इशानां कलनाँ दृढ़े-ब-इरें वान्तर्धूम्। पददं सर्वं संरचनगो, तळेधमत ’ मधु रणे --हृत्प्रस्माद्धदायिनेऽक्षे आस्शब्दः / अस्यैते पश्तेि यावल आटेन चन्द्रसूद्दिश्यै, अ चान्द्रो भासः । सद्, चन्द्र-हृद्-क्षय्य स्वयं मय,--इतेिं मासः १ तथा छ, सिद्धान्तशिरपुं पटभ भस्यन्ते घरिमगर्ने क्ष-काली वृद्धि-हानिंत? मस एते स्ट असशचथ-सान्वितः '-इते । स्रयैरव सऽि-गतिर्यत्र परिमिते, स सौरः । अत्र त्रिंशसह्य पश्मीियतें थ, स ज्ञायनः ।तदुक्तो भवसिद्धान्त -- ^^ चाइ सुहृद्-िदनन्तः सायनत्रिंशता दिनैः । एकाशं विंसवाडै भन्नः स भास्कर ”- इते ! (क्षधमयं स!में कीदिच्छन्ति,
- सब्सेद-रक्तंठ नतत्रों मा' टच्यते"...
( इति वैिष्णुधर्मोत्तरेऽभिधगात् । तथापि, राप्तवंशते संश्रूय।. धर्मीियते अनेनेति साखशदो योजनीयः । सञ्ज, सौर-आम्रपद्यन्तै मैट्रिशशीलमाश्चन्नश्थां दृष्टवा स्थितौ, साधने एउँऐच्छदोर्नियामकः नक्षत्रे नक्षत्रं नेियागम।
- अद९ ५वें शत्रुतं भक्ष्यं,--छू ० भक्ते पछ: ऍ ओळ,
द न५ मुळ युदर ; । १
