छतौयादिमक्षरणः। ( ३९४ } तदेकाश-यसिऍक्तनबिषधम् । आश्रणेनानेि भोजनकरें अशुद्धशति, तस्य भजन-क्षारौषं विधानात् । =
=
- थमिह दैतृष्ठा-क्षमः ।
==>r. == १ प्रथमं द्वाभ्यां इकभक्तं यूयISनन्तई इन्दवनं कुर्यात् । तथा च स्मथुने,
- दशम्यामेकभुश्रुत्वा ह्यांपैद दक्षधावन =इति ।
दनन्तरं दशम्यां रात्रौ नियम-अ87 कुर्यात् । तदुक्तं ब्रह्मवैवरै:
- प्राओं हारिदिने समक्षत्रिया निसर्च निशि ।
→स्थायुपवासस्य अङ्कश्यत क्षणी त्रन्नश् ”-इति । नियमं नरदयै अयचे. थोल्बणाः सूर्ये वैविध्वनिभनिषेवैिः। अवभी-तप-शथः प्रिया-सङ्धैवर्जितः .३« { । ततः सरुआफैझया बाह्याभ्यन्तरचुद्धिं पिदध्यात् । वप्रः Kस्तु ** शीमन्तोषधत्तं २ध विंष्णुर्भगवनशेषम् ! शुश्तश्रवङ् मंत्र छ पादन् हृदि सन्निविष्टः । अन्तःशुद् िबहूि छुद्धि शुद्ध धर्ममयोऽच्युतः । स करोतु, समैत छचेरेभ सर्वदा । बाह्वोषधताननम बैलांश्च भगझानजः। शमन्नयवनन्त।यो वितुश्चेतसि संस्थितः इति । घ्नन्तरे प्रातः सङ्कल्पं कुर्यात् । तदुक याहूपुरी,
- श्रीदुघरै पर्छ तापूर्णसुझ्नुः ।
उपधवन्तु ऐीमा यद। यायैकं धारयेत् *--इङि । }