द्वितीयादिप्रकरणम् । { ३०® } , एकादशी भवेत्पूण परते। दशौ यदि। एद ! डेकादशीं त्यक्त्वा द्वादशं समुपोष्येव –इन ! प। ये काछिट्रा-- एझदशं यदा पूर्ण पएते द्वादश भवेत् । उपqहादर्शा तत्र तिथिपूर्चिः प्रशस्यते ?--३त ? डिपुराण,
- पूर्णा भवेथ नन्दा भद्रा चैव निबद्धते ?
चक्षुष्या तु भेद स्कने तिथिवृद्धिः प्रश्न’’--Kत । ईदृशानि * संवर्षेि “sफपिंषत्र!गि 1 दुिन-त्रय-विषयकः नेिचिद्वचनन्धुपलभ्यन्ते । नरद्रः,
- अहं दैव।ङ संतिदेवैतदुकां दिनत्रयम् !
तत्र क्रौशनं पुण्यं /(% भवेत्"--ऽसि ? भघुवंशप,
- हॅर्गैकदृशं। यत्र सन्निहितो ह्रीः ।
तसेवयंवसेत्काभं न विष्णुतप्रः--ऽइति । अत्रान्तधैर्दशमी-दादयोर्मध्ये कदशीवेतादृशं निश्चयं यः प्राप्नोति, तदा परलो झाडूशी-वृदिवृद्धिश्रद्युम्यै रक्षति । अत्र ग्रह्वृद्धिस्तदा योक्तं दिनत्रसृष्थम् ! तद्भुतं कन्यै पुराणं,
- दिनत्रधधृते द्वे पश्य दशमी हुन ।
पांच सदा पुण्या पररात्रे त्रयोदशी"--इति : द्वादशा-वृद्धे, * एक यं ऋण "--इबलेन व्य इंधनेन परेद्युरुपवस इतं पूर्वमेव निर्णीतम् । यदा वश्चन्तयोरें
• - 2, ( = = = = = = ते «r£शानि’-ति सू•qदतके षष्टः । • थिश्चे,-इति वि• थुप्रै पाठः। ॐ द्वादत्र पारणं,--दति ३ि० पृतने ग: । = एकाशीत्येतत् पिंगत्रयं, इति सु• पुस्त ५/४: । ॐ पुrएन्तरे,–शते वि० पुरः परः ।
