^ १०९) शत्रवो ब्रह्मणे वामनपुराणे वैचलरा' थ प्रपञ्चः । अत्र प्रातःकाले धूर्तादिकं बृहपुराणे दर्शित. तस्मात् दूते प्रकर्तव्यं प्रभाते तत्र मानवैः?--इतेि । यश्रयं प्रातरमात्रस्य वर्तते न तु प्रतिषहतथादि यतः संदरूपन्यायेन प्रतिपदः सकि.थमाश्रित्य शैदिकै पहरे आर्यम् । नबुयातवृषभसयषुप्तौ पूर्वविद्धक्षयौ प्रतेदिं विदिी, ये४ पैसा निमितेन aधर्छनाभये सति चिक्षुरञ्ज्ञि शृणकालुखेन श्राद्ध, किंया उरल्यकाळातिक्रमतयः परिघशा एव अष्ट्र केचिदाहुः। पवित्यादि एव युक्तः । मुख्यकालअन्सरेणाप्यङ थुने दिसंग्रातृतीयादेष्वपि तदनुष्ठ(न-अस्रङ्गदं । अर्थीयते, दया चैवोपभवनस्य गर्भमङ्गखुढचका ख|संभये रथायोड शादिकल ग्लैप्रकारत्वेन स्वीकृताः , एवमश्राणि,–इति ? तक, वैषस्य । तत्र अक्षीण-कार्टों बचनि
- अषडशास्र झशिाचतुर्शिच मन्नरान् ।
अङ्क-प्र-पिशां काल औौरनयनैकः प’ ’-३१ते | न क्षेयमप्रोत्तर-पनिषदों मौणनंन स्वीकरे किनभारित है. सन्दूरेणापि बुचाने धुक्तिमार्गेण तत्-अपनायां षोडशादि-पर्येभ्त्र ऊर्षअघि त्रिकों--तारतम्येन प्रीणनरअॅलअणुपनयन काही प्रसज्येयाताम् ! न च ती बुक्के, अत ऊहैं तथैते यशुकालमलैरकृता - इति । तेत्य भरण्यE. । किश, धूचनविद्योद्भवो वंशः धूथरवभिचरो निरर्थकः स्यात् । तस्मास्पर्धा ऍचेति । तत्र धूमः । सन्वापनयनपयङ्गतरतिथेः प्रकारकाणि बहूनि चलननि है
- अतिसनिघा = यE "--ऽशृङ हुँचन® {
भन्नेतद्यथतविषय-व्यतिरिक्तविषं शुद्धगन्नदलं , से ढं यथोक्तविषये अगलवमिति थेषु । तद बछवधै; किमत्र
