एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
________________
३७ मनाग्निकल्पाधिकारः] पूर्वार्धे चतुर्दशः पटलः । मध्यापरैन्द्रगा रेखास्ततोदीचीनमुल्लिखेत् ।
अवोक्ष्य शकलं त्यक्त्वा सर्वत्र प्रणवं जपन् ॥ २१० ॥ अरणे, मणेर्वाग्निं श्रोत्रियागारतोऽपि वा । शरावादौ समानीतं निरीक्ष्याभ्युक्ष्य तारतः ॥ २११ ॥ क्रव्यादांशं परित्यज्य प्राङ्मुखो वाग्यतः शुचिः । जाठरं चैन्दवं चाग्निं भौतिकेऽस्मिन् नियोज्य तु ॥ २१२ ॥
स्नातामृतुमतीं शक्तिमश्विरं च सिसृक्षया । सतावभिपूज्यैतौ शक्तिबीजेन साधकः ॥ २१३ ॥
ईशबीजं विचिन्त्याग्निं शक्तेर्गर्भे विनिक्षिपेत् ।
इन्धनाभ्यां तमुत्थाप्य समाच्छाद्येन्धनैस्ततः ॥ २१४ ॥
ओं चित्पिङ्गल हन दह पच सर्वज्ञ आज्ञापयति ठठ ।
अनेन तु धवित्रेण ज्वालयित्वा हुताशनम् ।
ओं अग्निं प्रज्वलितं वन्दे जातवेदं हुताशनम् ॥ २१५॥ सुवर्णवर्णमनलं समिद्धं सर्वतोमुखम् । उपस्थानमनेनाथ कुर्यात् पुष्पं च निक्षिपेत् ॥ २१६ ॥
एकैकशस्तु प्रागादिदभैरास्तीर्य देशिकः ।
परिषिच्य जलैस्तूष्णीमभ्यर्च्याग्निं षडङ्गतः ॥ २१७॥ जलबिन्दुं जीवभूतं क्षिप्त्वा प्रणवतोऽनले ।
गर्भाधानादिकर्माणि षडङ्गैः स्वैरनुक्रमात् ॥ २१८ ॥
प्रत्याहुतित्रयं हुत्वा परिषच्याथ तारतः । दर्भेषूत्तरतो वह्वेः पात्राण्यासाद्य पूर्ववत् ॥ २१९ ॥. तोयसेकदयाधेयसंख्यैर्दर्भैर्यथाक्रमम् । परिस्तीर्य यथापूर्वं प्रोक्षणीं वेधसं तथा ॥ २२० ॥ प्रणीतां चाभिपूज्याग्निं परिषिच्यादितः क्रमात् ।
ध्यात्वा हेमासनाम्भोजधवलं कसरोज्ज्वलम् ॥ २२१ ॥
१. वै' क.पा.:. २. :' क.. पाठः. ३. 'ये' क. पाठः, ४, 'ज्वा' ग.
