प्रहादनं द्रव्यमुदेति किञ्चि--- |
( ततः प्रविशति चन्द्रः )
इन्द्रः-- (सहर्पे सवितर्कम् )
किमपममृतकुम्भः किन्नु मन्थापमर्द्द- |
कृष्णः-(स्मरणमभिनीय स्पगतं सोत्कण्ठम्)
तञ्चित्रद्दष्टं किमु वक्त्रमेत- |
( निपुणं निरूप्य ) अये ! कलङ्ककलुपमन्यदेव किमपि । न तद्वत्र्कम् । ( सखेदं निःश्वस्य )
प्रियामुग्याशया दृष्टिर्धाविता मेऽत्र निर्मले । |
( निरूप्य ) नुनमनेन पीयूपमयूस्वेन भवितव्यम् { ( प्रक्राशम् ) प्रभो ! शङ्कर ! सुधाकरोऽयं सम्प्राप्सः ।
चन्द्रः-(मद्देशमालोक्य सहर्षे स्पगतम्) दिष्ट्या प्रमथितो मे पिता पाथोधिर्यदेप महामुनिभिरपि दुरासदसन्दर्शनो नयनपथमवलीर्णे भगवान्प्रमथनाथः ।
महेशः--( सुधांशुमालोक्य स्वगतम्) अये महाफलः संवृत्तः पाथोधिमथ नायासो यदयमासादितो यज्चनां परिवृढः । (प्रकाशय्) अयि कृष्ण !
फकुभि फकुभि चर्पन् शैत्यगर्भान्गाभस्ती- , |