अर्जुनः-(सावज्ञं सोपहासम्) सखे सिद्धादेश !
भवज्झम्पाटोपैर्यदि शलभकोलाहलभर- |
गोमायुः-( ससम्भ्रमम् ) मुर्णिद् वारिदो मए । किं करेमि । आगदो दार्णि साहसो सो किरा[१]दो ।
( अर्जुनस्तदिदानीं पलाये इति विहस्याग्रतः पदानि ददाति )
हरकिरातः-(प्रविश्य)गोमाउआ""""""सअव्मुदो जोओ । कर्हि सो मु[२]णी?।
गोमायुः-( सहासम् ) णाह ! एसो य्येव सो मुणीसरो[३]।
हरकिरातः-( स्वगतं निरूप्य ) अहो माहात्म्यं क्षात्रस्य तेजसः ! ।
तथाहि-एकः करः कलयति स्फटिकाक्षमालां |
अर्जुनः-( केिरातमालोक्य स्वगतं साश्चर्यम् ) अये नैप किरातमात्रं, देवतापरिगृहोतमिवैनमवलोकयामि | ( सवितर्कम् )
अयमिह मुनिसङ्गादद्रिक्षृङ्गे किरातः |
किरातः -- गोमाउआ ! एसो प्येव अम्हाणं विक्कमुक्करिसमसहन्तो आ[४]सि ? ।
गोमायुः--- अथ किम् ? ।