सामग्री पर जाएँ

पृष्ठम्:Ashtadasha-smriti-sangrah.djvu/५०

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

चः ट

। .अ द शस्मृतिः

त स

क २. कि के # च, क, क्कि, द-प दाननिधिः पर च न ०१.०.०९ ००.०२ १९०६०. = +) + # कैकः ४ #

क +त कौ ३

॥६५॥। इतरेभ्यस्ततो देयादेष दानषिधिः पर| दाति तथुल्नङध्य तस्स्तेयेन स॒ युज्यते । यस्य न्वितीय दातव्यं नास्ति मूर व्यतिक्रमः | लन्तमग्निशतछञ्य न 1हे भस्मन हूयते हीमयी बा कर्ैव्या सवास्वाज्याहुतीषु च ।

„, गोभिलस्परतिः #

ककष > ०९.०९.८० ८५.०९०९.८११११ १

हि । दूरस्थाम्यामणि साभ्या वा क यदं निधी बां यो व्यक ५) गुरा चास्ति गृहे मृखो द्रस्थशच यु ण". ४ उतर बाह्मणातिक्रभो नास्ति प्र दिवित 0 म ओआऽयस्थाली च कन्या तोः ॥७०॥ सुदृढामव्रणं भद्रामाञ्यस्थालतीं प्रचत्तते | आज्यस्थाल्या; प्रमाणं तु यथाकाम तु योदुस्बश वाऽपि चरुभ्था जी ` शस्थते।

> | मृन्मय

+ = स मिन्मत्रा दृढा नातिब्हनयुखी ॥७६। ए ध सिनो हयःश्धोऽफटिनः शुभः ।७२॥ न चातिशिथिलः पाच्यो न च र कीत में भवेद्‌ ।७३॥ दृतं चादगुष्मग्रमदान कथात भ ष । ६

- पोनं पज्लोलूखले चाद खाये सु्टे तथा ॥७॥ इ्छप्रमाणे भवतः यु १५ १ आआलामिएलपेव च ॥७६॥ करं करस्य इवत करणे न्यच्चर्मणः । छ ८ स्थानस्थौ सुरंयुतौ ।॥७७॥ प्रद एं तय।ऽऽसोनः र्ातपरिसमूहनम्‌ । बाहमानः परिधय ऋजः सत्रचोऽब्रशाः 1७८॥ त्रयो मवन्स्यशीण ग्रो एकेषां च चतुदंशम्‌ । रागग्रावसभितः प ्‌ पस ॥७६॥ न्पसेत्परिधिपन्यशदुदगगर स पूतः । यथोक्तवसतुसंपतौ र्यं तद्चकार १ 1 . ` अवानामिव गोधूमा व्रीदीणामिव शालयः । पिणडान्वाहायक भढ चीणे राजनि शस्य | , ासरस्य तुरीर्येऽशे नातिसंष्यासमोपतः । यद्‌ चतुदंशी यामं तरीषमदुषूरेत्‌ ॥८२। ४ ` स्या यमाणा तदेव श्रद्मिष्यते । यदुक्तं यददर्स्यव दशन नत चन्द्रमाः ॥२ अपमाास्याष्टमेऽशे च पुनः फिल्त मवेदणु । आग्रहायणएपमावाश्या तथा उष्टस्य य्‌ भवेत्‌ ॥८४ † वरिरोषमस्यां श्रुवते चन्द्रचारविदो जनाः । अययासपिच्या - ञेयं कीणे राजनि चेस्यि , ॥२८५॥ | ` यच्चोक्तं दृश्यमानेऽपि तचचतुदंश्यपेत्तया | अमावास्यां प्रतीते तदन्ते वाऽपि निवपेत्‌ ॥८६॥ , अशटनेऽशे चत्दश्याः चीणो भवति चन्द्रमाः 1८७ अत्रेन्दुसाच - प्रहरेऽवति्ेचतशमागो न क वशिष्टः 1 तदन्त ए चयमेति दस एने ज्योतिथक्रविदो वदन्ति ॥८८॥। यस्मिन्नब्दे दादर यव्यस्त्मि ती परिदश्य नोपजायते । एमं चार चन्द्रमसो विदित्वा चीणे तस्मि्नपर ह व दद्यात्‌ ॥८8॥ संमिश्रा या चतुदंश्या अमावास्या कचिद्धवेत्‌ । खर्वितां तां विदुः क स्वामिति चापरे ॥६०॥ वधंमानाममाबास्यां लभेच्चेदपरेऽहनि । यामांक्ञीनधिक्ां व।ऽपि पिय स्ततो भवेत्‌ ॥६१॥ पच्ादाषेव डीप सदा पादिकं चरुम्‌ । पूर्वाहृण एव इुरवन्ति पिड< । ` सनीप्रिएः॥६२॥ समितः पिततेपवधिक्रसेन विदयते । न जबन्मतिक्रम्य गंचिदधादिि ति 1६३ पितामहो धियते च पितुः प्रेतस्य निवपेत्‌ । पितुस्तस्य च वृत्तस्य जीवेच प्रपितोमहः पितुः पितु; पितुश्ैव तस्यापि पितुरेव च 1 इयाप्पिणएडत्रयं यः स्यात्स स्थता प्रपितामह 1



॥ क

¢

| | | | | | | | ।





((.0- 42108111/80॥ 81 0601101. 10411260 0 €81001॥1