"ऋग्वेदः सूक्तं ४.१६" इत्यस्य संस्करणे भेदः
(लघु) Yann ४, ॥ : replace |
(लघु) Yann ४, । : replace |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
आ सत्यो यातु मघवां रजीषी दरवन्त्व अस्य हरय उप नः |
आ सत्यो यातु मघवां रजीषी दरवन्त्व अस्य हरय उप नः । |
||
तस्मा इद अन्धः सुषुमा सुदक्षम इहाभिपित्वं करते गर्णानः ॥ |
तस्मा इद अन्धः सुषुमा सुदक्षम इहाभिपित्वं करते गर्णानः ॥ |
||
अव सय शूराध्वनो नान्ते ऽसमिन नो अद्य सवने मन्दध्यै |
अव सय शूराध्वनो नान्ते ऽसमिन नो अद्य सवने मन्दध्यै । |
||
शंसात्य उक्थम उशनेव वेधाश चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥ |
शंसात्य उक्थम उशनेव वेधाश चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥ |
||
कविर न निण्यं विदथानि साधन वर्षा यत सेकं विपिपानो अर्चात |
कविर न निण्यं विदथानि साधन वर्षा यत सेकं विपिपानो अर्चात । |
||
दिव इत्था जीजनत सप्त कारून अह्ना चिच चक्रुर वयुना गर्णन्तः ॥ |
दिव इत्था जीजनत सप्त कारून अह्ना चिच चक्रुर वयुना गर्णन्तः ॥ |
||
सवर यद वेदि सुद्र्शीकम अर्कैर महि जयोती रुरुचुर यद ध वस्तोः |
सवर यद वेदि सुद्र्शीकम अर्कैर महि जयोती रुरुचुर यद ध वस्तोः । |
||
अन्धा तमांसि दुधिता विचक्षे नर्भ्यश चकार नर्तमो अभिष्टौ ॥ |
अन्धा तमांसि दुधिता विचक्षे नर्भ्यश चकार नर्तमो अभिष्टौ ॥ |
||
ववक्ष इन्द्रो अमितम रजीष्य उभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा |
ववक्ष इन्द्रो अमितम रजीष्य उभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा । |
||
अतश चिद अस्य महिमा वि रेच्य अभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥ |
अतश चिद अस्य महिमा वि रेच्य अभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥ |
||
विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान अपो रिरेच सखिभिर निकामैः |
विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान अपो रिरेच सखिभिर निकामैः । |
||
अश्मानं चिद ये बिभिदुर वचोभिर वरजं गोमन्तम उशिजो वि वव्रुः ॥ |
अश्मानं चिद ये बिभिदुर वचोभिर वरजं गोमन्तम उशिजो वि वव्रुः ॥ |
||
अपो वर्त्रं वव्रिवांसम पराहन परावत ते वज्रम पर्थिवी सचेताः |
अपो वर्त्रं वव्रिवांसम पराहन परावत ते वज्रम पर्थिवी सचेताः । |
||
परार्णांसि समुद्रियाण्य ऐनोः पतिर भवञ छवसा शूर धर्ष्णो ॥ |
परार्णांसि समुद्रियाण्य ऐनोः पतिर भवञ छवसा शूर धर्ष्णो ॥ |
||
अपो यद अद्रिम पुरुहूत दर्दर आविर भुवत सरमा पूर्व्यं ते |
अपो यद अद्रिम पुरुहूत दर्दर आविर भुवत सरमा पूर्व्यं ते । |
||
स नो नेता वाजम आ दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न अङगिरोभिर गर्णानः ॥ |
स नो नेता वाजम आ दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न अङगिरोभिर गर्णानः ॥ |
||
अछा कविं नर्मणो गा अभिष्टौ सवर्षाता मघवन नाधमानम |
अछा कविं नर्मणो गा अभिष्टौ सवर्षाता मघवन नाधमानम । |
||
ऊतिभिस तम इषणो दयुम्नहूतौ नि मायावान अब्रह्मा दस्युर अर्त ॥ |
ऊतिभिस तम इषणो दयुम्नहूतौ नि मायावान अब्रह्मा दस्युर अर्त ॥ |
||
आ दस्युघ्ना मनसा याह्य अस्तम भुवत ते कुत्सः सख्ये निकामः |
आ दस्युघ्ना मनसा याह्य अस्तम भुवत ते कुत्सः सख्ये निकामः । |
||
सवे योनौ नि षदतं सरूपा वि वां चिकित्सद रतचिद ध नारी ॥ |
सवे योनौ नि षदतं सरूपा वि वां चिकित्सद रतचिद ध नारी ॥ |
||
यासि कुत्सेन सरथम अवस्युस तोदो वातस्य हर्योर ईशानः |
यासि कुत्सेन सरथम अवस्युस तोदो वातस्य हर्योर ईशानः । |
||
रज्रा वाजं न गध्यं युयूषन कविर यद अहन पार्याय भूषात ॥ |
रज्रा वाजं न गध्यं युयूषन कविर यद अहन पार्याय भूषात ॥ |
||
कुत्साय शुष्णम अशुषं नि बर्हीः परपित्वे अह्नः कुयवं सहस्रा |
कुत्साय शुष्णम अशुषं नि बर्हीः परपित्वे अह्नः कुयवं सहस्रा । |
||
सद्यो दस्यून पर मर्ण कुत्स्येन पर सूरश चक्रं वर्हताद अभीके ॥ |
सद्यो दस्यून पर मर्ण कुत्स्येन पर सूरश चक्रं वर्हताद अभीके ॥ |
||
तवम पिप्रुम मर्गयं शूशुवांसम रजिश्वने वैदथिनाय रन्धीः |
तवम पिप्रुम मर्गयं शूशुवांसम रजिश्वने वैदथिनाय रन्धीः । |
||
पञ्चाशत कर्ष्णा नि वपः सहस्रात्कं न पुरो जरिमा वि दर्दः ॥ |
पञ्चाशत कर्ष्णा नि वपः सहस्रात्कं न पुरो जरिमा वि दर्दः ॥ |
||
सूर उपाके तन्वं दधानो वि यत ते चेत्य अम्र्तस्य वर्पः |
सूर उपाके तन्वं दधानो वि यत ते चेत्य अम्र्तस्य वर्पः । |
||
मर्गो न हस्ती तविषीम उषाणः सिंहो न भीम आयुधानि बिभ्रत ॥ |
मर्गो न हस्ती तविषीम उषाणः सिंहो न भीम आयुधानि बिभ्रत ॥ |
||
इन्द्रं कामा वसूयन्तो अग्मन सवर्मीळ्हे न सवने चकानाः |
इन्द्रं कामा वसूयन्तो अग्मन सवर्मीळ्हे न सवने चकानाः । |
||
शरवस्यवः शशमानास उक्थैर ओको न रण्वा सुद्र्शीव पुष्टिः ॥ |
शरवस्यवः शशमानास उक्थैर ओको न रण्वा सुद्र्शीव पुष्टिः ॥ |
||
तम इद व इन्द्रं सुहवं हुवेम यस ता चकार नर्या पुरूणि |
तम इद व इन्द्रं सुहवं हुवेम यस ता चकार नर्या पुरूणि । |
||
यो मावते जरित्रे गध्यं चिन मक्षू वाजम भरति सपार्हराधाः ॥ |
यो मावते जरित्रे गध्यं चिन मक्षू वाजम भरति सपार्हराधाः ॥ |
||
तिग्मा यद अन्तर अशनिः पताति कस्मिञ चिच छूर मुहुके जनानाम |
तिग्मा यद अन्तर अशनिः पताति कस्मिञ चिच छूर मुहुके जनानाम । |
||
घोरा यद अर्य सम्र्तिर भवात्य अध समा नस तन्वो बोधि गोपाः ॥ |
घोरा यद अर्य सम्र्तिर भवात्य अध समा नस तन्वो बोधि गोपाः ॥ |
||
भुवो ऽविता वामदेवस्य धीनाम भुवः सखाव्र्को वाजसातौ |
भुवो ऽविता वामदेवस्य धीनाम भुवः सखाव्र्को वाजसातौ । |
||
तवाम अनु परमतिम आ जगन्मोरुशंसो जरित्रे विश्वध सयाः ॥ |
तवाम अनु परमतिम आ जगन्मोरुशंसो जरित्रे विश्वध सयाः ॥ |
||
एभिर नर्भिर इन्द्र तवायुभिष टवा मघवद्भिर मघवन विश्व आजौ |
एभिर नर्भिर इन्द्र तवायुभिष टवा मघवद्भिर मघवन विश्व आजौ । |
||
दयावो न दयुम्नैर अभि सन्तो अर्यः कषपो मदेम शरदश च पूर्वीः ॥ |
दयावो न दयुम्नैर अभि सन्तो अर्यः कषपो मदेम शरदश च पूर्वीः ॥ |
||
एवेद इन्द्राय वर्षभाय वर्ष्णे बरह्माकर्म भर्गवो न रथम |
एवेद इन्द्राय वर्षभाय वर्ष्णे बरह्माकर्म भर्गवो न रथम । |
||
नू चिद यथा नः सख्या वियोषद असन न उग्रो ऽविता तनूपाः ॥ |
नू चिद यथा नः सख्या वियोषद असन न उग्रो ऽविता तनूपाः ॥ |
||
नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः |
नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । |
||
अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥ |
अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥ |
२०:१५, २३ जनवरी २००६ इत्यस्य संस्करणं
आ सत्यो यातु मघवां रजीषी दरवन्त्व अस्य हरय उप नः । तस्मा इद अन्धः सुषुमा सुदक्षम इहाभिपित्वं करते गर्णानः ॥ अव सय शूराध्वनो नान्ते ऽसमिन नो अद्य सवने मन्दध्यै । शंसात्य उक्थम उशनेव वेधाश चिकितुषे असुर्याय मन्म ॥ कविर न निण्यं विदथानि साधन वर्षा यत सेकं विपिपानो अर्चात । दिव इत्था जीजनत सप्त कारून अह्ना चिच चक्रुर वयुना गर्णन्तः ॥ सवर यद वेदि सुद्र्शीकम अर्कैर महि जयोती रुरुचुर यद ध वस्तोः । अन्धा तमांसि दुधिता विचक्षे नर्भ्यश चकार नर्तमो अभिष्टौ ॥
ववक्ष इन्द्रो अमितम रजीष्य उभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा । अतश चिद अस्य महिमा वि रेच्य अभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥ विश्वानि शक्रो नर्याणि विद्वान अपो रिरेच सखिभिर निकामैः । अश्मानं चिद ये बिभिदुर वचोभिर वरजं गोमन्तम उशिजो वि वव्रुः ॥ अपो वर्त्रं वव्रिवांसम पराहन परावत ते वज्रम पर्थिवी सचेताः । परार्णांसि समुद्रियाण्य ऐनोः पतिर भवञ छवसा शूर धर्ष्णो ॥ अपो यद अद्रिम पुरुहूत दर्दर आविर भुवत सरमा पूर्व्यं ते । स नो नेता वाजम आ दर्षि भूरिं गोत्रा रुजन्न अङगिरोभिर गर्णानः ॥
अछा कविं नर्मणो गा अभिष्टौ सवर्षाता मघवन नाधमानम । ऊतिभिस तम इषणो दयुम्नहूतौ नि मायावान अब्रह्मा दस्युर अर्त ॥ आ दस्युघ्ना मनसा याह्य अस्तम भुवत ते कुत्सः सख्ये निकामः । सवे योनौ नि षदतं सरूपा वि वां चिकित्सद रतचिद ध नारी ॥ यासि कुत्सेन सरथम अवस्युस तोदो वातस्य हर्योर ईशानः । रज्रा वाजं न गध्यं युयूषन कविर यद अहन पार्याय भूषात ॥ कुत्साय शुष्णम अशुषं नि बर्हीः परपित्वे अह्नः कुयवं सहस्रा । सद्यो दस्यून पर मर्ण कुत्स्येन पर सूरश चक्रं वर्हताद अभीके ॥ तवम पिप्रुम मर्गयं शूशुवांसम रजिश्वने वैदथिनाय रन्धीः । पञ्चाशत कर्ष्णा नि वपः सहस्रात्कं न पुरो जरिमा वि दर्दः ॥
सूर उपाके तन्वं दधानो वि यत ते चेत्य अम्र्तस्य वर्पः । मर्गो न हस्ती तविषीम उषाणः सिंहो न भीम आयुधानि बिभ्रत ॥ इन्द्रं कामा वसूयन्तो अग्मन सवर्मीळ्हे न सवने चकानाः । शरवस्यवः शशमानास उक्थैर ओको न रण्वा सुद्र्शीव पुष्टिः ॥ तम इद व इन्द्रं सुहवं हुवेम यस ता चकार नर्या पुरूणि । यो मावते जरित्रे गध्यं चिन मक्षू वाजम भरति सपार्हराधाः ॥ तिग्मा यद अन्तर अशनिः पताति कस्मिञ चिच छूर मुहुके जनानाम । घोरा यद अर्य सम्र्तिर भवात्य अध समा नस तन्वो बोधि गोपाः ॥
भुवो ऽविता वामदेवस्य धीनाम भुवः सखाव्र्को वाजसातौ । तवाम अनु परमतिम आ जगन्मोरुशंसो जरित्रे विश्वध सयाः ॥ एभिर नर्भिर इन्द्र तवायुभिष टवा मघवद्भिर मघवन विश्व आजौ । दयावो न दयुम्नैर अभि सन्तो अर्यः कषपो मदेम शरदश च पूर्वीः ॥ एवेद इन्द्राय वर्षभाय वर्ष्णे बरह्माकर्म भर्गवो न रथम । नू चिद यथा नः सख्या वियोषद असन न उग्रो ऽविता तनूपाः ॥ नू षटुत इन्द्र नू गर्णान इषं जरित्रे नद्यो न पीपेः । अकारि ते हरिवो बरह्म नव्यं धिया सयाम रथ्यः सदासाः ॥