ऋग्वेदः सूक्तं ४.१५

अग्निर होता नो अध्वरे वाजी सन परि णीयते । देवो देवेषु यज्ञियः ॥ परि तरिविष्ट्य अध्वरं यात्य अग्नी रथीर इव । आ देवेषु परयो दधत ॥ परि वाजपतिः कविर अग्निर हव्यान्य अक्रमीत । दधद रत्नानि दाशुषे ॥ अयं यः सर्ञ्जये पुरो दैववाते समिध्यते । दयुमां अमित्रदम्भनः ॥ अस्य घा वीर ईवतो ऽगनेर ईशीत मर्त्यः । तिग्मजम्भस्य मीळ्हुषः ॥

तम अर्वन्तं न सानसिम अरुषं न दिवः शिशुम । मर्म्र्ज्यन्ते दिवे-दिवे ॥ बोधद यन मा हरिभ्यां कुमारः साहदेव्यः । अछा न हूत उद अरम ॥ उत तया यजता हरी कुमारात साहदेव्यात । परयता सद्य आ ददे ॥ एष वां देवाव अश्विना कुमारः साहदेव्यः । दीर्घायुर अस्तु सोमकः ॥ तं युवं देवाव अश्विना कुमारं साहदेव्यम । दीर्घायुषं कर्णोतन ॥