"ऋग्वेदः सूक्तं ४.७" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yann regex ४ : regexp |
(लघु) Yann ४ : replace |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
{{Rig |
{{Rig Veda2|[[ऋग्वेदः मण्डल ४]]}} |
||
<div class="verse"> |
<div class="verse"> |
२०:१२, २५ जनवरी २००६ इत्यस्य संस्करणं
ऋग्वेदः सूक्तं ४.७
अयम इह परथमो धायि धात्र्भिर होता यजिष्ठो अध्वरेष्व ईड्यः । यम अप्नवानो भर्गवो विरुरुचुर वनेषु चित्रं विभ्वं विशे-विशे ॥ अग्ने कदा त आनुषग भुवद देवस्य चेतनम । अधा हि तवा जग्र्भ्रिरे मर्तासो विक्ष्व ईड्यम ॥ रतावानं विचेतसम पश्यन्तो दयाम इव सत्र्भिः । विश्वेषाम अध्वराणां हस्कर्तारं दमे-दमे ॥ आशुं दूतं विवस्वतो विश्वा यश चर्षणीर अभि । आ जभ्रुः केतुम आयवो भर्गवाणं विशे-विशे ॥ तम ईं होतारम आनुषक चिकित्वांसं नि षेदिरे । रण्वम पावकशोचिषं यजिष्ठं सप्त धामभिः ॥ तं शश्वतीषु मात्र्षु वन आ वीतम अश्रितम । चित्रं सन्तं गुहा हितं सुवेदं कूचिदर्थिनम ॥ ससस्य यद वियुता सस्मिन्न ऊधन्न रतस्य धामन रणयन्त देवाः । महां अग्निर नमसा रातहव्यो वेर अध्वराय सदम इद रतावा ॥ वेर अध्वरस्य दूत्यानि विद्वान उभे अन्ता रोदसी संचिकित्वान । दूत ईयसे परदिव उराणो विदुष्टरो दिव आरोधनानि ॥ कर्ष्णं त एम रुशतः पुरो भाश चरिष्ण्व अर्चिर वपुषाम इद एकम । यद अप्रवीता दधते ह गर्भं सद्यश चिज जातो भवसीद उ दूतः ॥ सद्यो जातस्य दद्र्शानम ओजो यद अस्य वातो अनुवाति शोचिः । वर्णक्ति तिग्माम अतसेषु जिह्वां सथिरा चिद अन्ना दयते वि जम्भैः ॥ तर्षु यद अन्ना तर्षुणा ववक्ष तर्षुं दूतं कर्णुते यह्वो अग्निः । वातस्य मेळिं सचते निजूर्वन्न आशुं न वाजयते हिन्वे अर्वा ॥