"ऋग्वेदः सूक्तं १.८९" इत्यस्य संस्करणे भेदः
(लघु) Yannf : replace |
(लघु) Yann : replace |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
आ नो भद्राः करतवो कष्यन्तु विश्वतो.अदब्धासो अपरीतास उद्भिदः |
आ नो भद्राः करतवो कष्यन्तु विश्वतो.अदब्धासो अपरीतास उद्भिदः । |
||
देवा नो यथा सदमिद वर्धे असन्नप्रायुवो रक्षितारो दिवे-दिवे ॥ |
देवा नो यथा सदमिद वर्धे असन्नप्रायुवो रक्षितारो दिवे-दिवे ॥ |
||
देवानां भद्रा सुमतिर्र्जूयतां देवानां रातिरभि नोनि वर्तताम |
देवानां भद्रा सुमतिर्र्जूयतां देवानां रातिरभि नोनि वर्तताम । |
||
देवानां सख्यमुप सेदिमा वयं देवा न आयुः पर तिरन्तु जीवसे ॥ |
देवानां सख्यमुप सेदिमा वयं देवा न आयुः पर तिरन्तु जीवसे ॥ |
||
तान पूर्वया निविदा हूमहे वयं भगं मित्रमदितिं दक्षमस्रिधम |
तान पूर्वया निविदा हूमहे वयं भगं मित्रमदितिं दक्षमस्रिधम । |
||
अर्यमणं वरुणं सोममश्विना सरस्वतीनः सुभगा मयस करत ॥ |
अर्यमणं वरुणं सोममश्विना सरस्वतीनः सुभगा मयस करत ॥ |
||
तन नो वातो मयोभु वातु भेषजं तन माता पर्थिवी तत्पिता दयौः |
तन नो वातो मयोभु वातु भेषजं तन माता पर्थिवी तत्पिता दयौः । |
||
तद गरावाणः सोमसुतो मयोभुवस्तदश्विना शर्णुतं धिष्ण्या युवम ॥ |
तद गरावाणः सोमसुतो मयोभुवस्तदश्विना शर्णुतं धिष्ण्या युवम ॥ |
||
तमीशानं जगतस्तस्थुषस पतिं धियंजिन्वमवसे हूमहे वयम |
तमीशानं जगतस्तस्थुषस पतिं धियंजिन्वमवसे हूमहे वयम । |
||
पूषा नो यथा वेदसामसद वर्धे रक्षिता पायुरदब्धः सवस्तये ॥ |
पूषा नो यथा वेदसामसद वर्धे रक्षिता पायुरदब्धः सवस्तये ॥ |
||
सवस्ति न इन्द्रो वर्द्धश्रवाः सवस्ति नः पुषा विश्ववेदाः |
सवस्ति न इन्द्रो वर्द्धश्रवाः सवस्ति नः पुषा विश्ववेदाः । |
||
सवस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः सवस्ति नो बर्हस्पतिर्दधातु ॥ |
सवस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः सवस्ति नो बर्हस्पतिर्दधातु ॥ |
||
पर्षदश्वा मरुतः पर्श्निमातरः शुभंयावानो विदथेषुजग्मयः |
पर्षदश्वा मरुतः पर्श्निमातरः शुभंयावानो विदथेषुजग्मयः । |
||
अग्निजिह्वा मनवः सूरचक्षसो विश्वे नो देवा अवसा गमन्निह ॥ |
अग्निजिह्वा मनवः सूरचक्षसो विश्वे नो देवा अवसा गमन्निह ॥ |
||
भद्रं कर्णेभिः शर्णुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः |
भद्रं कर्णेभिः शर्णुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः । |
||
सथिरैरङगैस्तुष्टुवांसस्तनूभिर्व्यशेमदेवहितं यदायुः ॥ |
सथिरैरङगैस्तुष्टुवांसस्तनूभिर्व्यशेमदेवहितं यदायुः ॥ |
||
शतमिन नु शरदो अन्ति देवा यत्रा नश्चक्रा जरसं तनूनाम |
शतमिन नु शरदो अन्ति देवा यत्रा नश्चक्रा जरसं तनूनाम । |
||
पुत्रासो यत्र पितरो भवन्ति मा नो मध्या रीरिषतायुर्गन्तोः ॥ |
पुत्रासो यत्र पितरो भवन्ति मा नो मध्या रीरिषतायुर्गन्तोः ॥ |
||
अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः |
अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः । |
||
विश्वे देवा अदितिः पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वम ॥ |
विश्वे देवा अदितिः पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वम ॥ |
१९:२८, २३ जनवरी २००६ इत्यस्य संस्करणं
आ नो भद्राः करतवो कष्यन्तु विश्वतो.अदब्धासो अपरीतास उद्भिदः । देवा नो यथा सदमिद वर्धे असन्नप्रायुवो रक्षितारो दिवे-दिवे ॥ देवानां भद्रा सुमतिर्र्जूयतां देवानां रातिरभि नोनि वर्तताम । देवानां सख्यमुप सेदिमा वयं देवा न आयुः पर तिरन्तु जीवसे ॥ तान पूर्वया निविदा हूमहे वयं भगं मित्रमदितिं दक्षमस्रिधम । अर्यमणं वरुणं सोममश्विना सरस्वतीनः सुभगा मयस करत ॥ तन नो वातो मयोभु वातु भेषजं तन माता पर्थिवी तत्पिता दयौः । तद गरावाणः सोमसुतो मयोभुवस्तदश्विना शर्णुतं धिष्ण्या युवम ॥ तमीशानं जगतस्तस्थुषस पतिं धियंजिन्वमवसे हूमहे वयम । पूषा नो यथा वेदसामसद वर्धे रक्षिता पायुरदब्धः सवस्तये ॥ सवस्ति न इन्द्रो वर्द्धश्रवाः सवस्ति नः पुषा विश्ववेदाः । सवस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः सवस्ति नो बर्हस्पतिर्दधातु ॥ पर्षदश्वा मरुतः पर्श्निमातरः शुभंयावानो विदथेषुजग्मयः । अग्निजिह्वा मनवः सूरचक्षसो विश्वे नो देवा अवसा गमन्निह ॥ भद्रं कर्णेभिः शर्णुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः । सथिरैरङगैस्तुष्टुवांसस्तनूभिर्व्यशेमदेवहितं यदायुः ॥ शतमिन नु शरदो अन्ति देवा यत्रा नश्चक्रा जरसं तनूनाम । पुत्रासो यत्र पितरो भवन्ति मा नो मध्या रीरिषतायुर्गन्तोः ॥ अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः । विश्वे देवा अदितिः पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वम ॥