ऋग्वेदः सूक्तं १.८७

ऋग्वेदः — ऋग्वेदः मण्डल १

ऋग्वेदः सूक्तं १.८७

परत्वक्षसः परतवसो विरप्शिनो.अनानता अविथुरा रजीषिणः । 
जुष्टतमासो नर्तमासो अञ्जिभिर्व्यानज्रे के चिदुस्रा इव सत्र्भिः ॥ 
उपह्वरेषु यदचिध्वं ययिं वय इव मरुतः केन चित पथा । 
शचोतन्ति कोशा उप वो रथेष्वा घर्तमुक्षता मधुवर्णमर्चते ॥ 
परैषामज्मेषु विथुरेव रेजते भूमिर्यामेषु यद ध युञ्जते शुभे । 
ते करीळयो धुनयो भराजद्र्ष्टयः सवयं महित्वं पनयन्त धूतयः ॥ 
स हि सवस्र्त पर्षदश्वो युवा गणो.अया ईशानस्तविषीभिराव्र्तः । 
असि सत्य रणयावानेद्यो.अस्या धियः पराविताथा वर्षा गणः ॥ 
पितुः परत्नस्य जन्मना वदामसि सोमस्य जिह्वा पर जिगाति चक्षसा । 
यदीमिन्द्रं शम्य रक्वाण आशतादिन नामानि यज्ञियानि दधिरे ॥ 
शरियसे कं भानुभिः सं मिमिक्षिरे ते रश्मिभिस्त रक्वभिः सुखादयः । 
ते वाशीमन्त इष्मिणो अभीरवो विद्रे परियस्य मारुतस्य धाम्नः ॥