"ऋग्वेदः सूक्तं ९.७४" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yann ९ : replace |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः ३: | पङ्क्तिः ३: | ||
<div class="verse"> |
<div class="verse"> |
||
<pre> |
<pre> |
||
शिशुर्न |
शिशुर्न जातोऽव चक्रदद्वने स्वर्यद्वाज्यरुषः सिषासति । |
||
दिवो रेतसा सचते |
दिवो रेतसा सचते पयोवृधा तमीमहे सुमती शर्म सप्रथः ॥१॥ |
||
दिवो य |
दिवो य स्कम्भो धरुणः स्वातत आपूर्णो अंशुः पर्येति विश्वतः । |
||
सेमे मही रोदसी |
सेमे मही रोदसी यक्षदावृता समीचीने दाधार समिषः कविः ॥२॥ |
||
महि |
महि प्सरः सुकृतं सोम्यं मधूर्वी गव्यूतिरदितेरृतं यते । |
||
ईशे यो |
ईशे यो वृष्टेरित उस्रियो वृषापां नेता य इततिरृग्मियः ॥३॥ |
||
आत्मन्वन्नभो दुह्यते घृतं पय ऋतस्य नाभिरमृतं वि जायते । |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
सहस्रधारेऽव ता असश्चतस्तृतीये सन्तु रजसि प्रजावतीः । |
|||
⚫ | |||
श्वेतं रूपं कृणुते यत्सिषासति सोमो मीढ्वाँ असुरो वेद भूमनः । |
|||
धिया शमी सचते सेमभि प्रवद्दिवस्कवन्धमव दर्षदुद्रिणम् ॥७॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
आत्मन्वन नभो दुह्यते घर्तं पय रतस्य नाभिरम्र्तं विजायते । |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
सहस्रधारे.अव ता असश्चतस्त्र्तीये सन्तु रजसि परजावतीः । |
|||
⚫ | |||
शवेतं रूपं कर्णुते यत सिषासति सोमो मीढ्वानसुरो वेद भूमनः । |
|||
धिया शमी सचते सेमभि परवद दिवस कवन्धमव दर्षदुद्रिणम ॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
</pre> |
</pre> |
||
</div> |
</div> |
१३:४८, १३ फेब्रवरी २००९ इत्यस्य संस्करणं
ऋग्वेदः सूक्तं ९.७४
शिशुर्न जातोऽव चक्रदद्वने स्वर्यद्वाज्यरुषः सिषासति । दिवो रेतसा सचते पयोवृधा तमीमहे सुमती शर्म सप्रथः ॥१॥ दिवो य स्कम्भो धरुणः स्वातत आपूर्णो अंशुः पर्येति विश्वतः । सेमे मही रोदसी यक्षदावृता समीचीने दाधार समिषः कविः ॥२॥ महि प्सरः सुकृतं सोम्यं मधूर्वी गव्यूतिरदितेरृतं यते । ईशे यो वृष्टेरित उस्रियो वृषापां नेता य इततिरृग्मियः ॥३॥ आत्मन्वन्नभो दुह्यते घृतं पय ऋतस्य नाभिरमृतं वि जायते । समीचीनाः सुदानवः प्रीणन्ति तं नरो हितमव मेहन्ति पेरवः ॥४॥ अरावीदंशुः सचमान ऊर्मिणा देवाव्यं मनुषे पिन्वति त्वचम् । दधाति गर्भमदितेरुपस्थ आ येन तोकं च तनयं च धामहे ॥५॥ सहस्रधारेऽव ता असश्चतस्तृतीये सन्तु रजसि प्रजावतीः । चतस्रो नाभो निहिता अवो दिवो हविर्भरन्त्यमृतं घृतश्चुतः ॥६॥ श्वेतं रूपं कृणुते यत्सिषासति सोमो मीढ्वाँ असुरो वेद भूमनः । धिया शमी सचते सेमभि प्रवद्दिवस्कवन्धमव दर्षदुद्रिणम् ॥७॥ अध श्वेतं कलशं गोभिरक्तं कार्ष्मन्ना वाज्यक्रमीत्ससवान् । आ हिन्विरे मनसा देवयन्तः कक्षीवते शतहिमाय गोनाम् ॥८॥ अद्भिः सोम पपृचानस्य ते रसोऽव्यो वारं वि पवमान धावति । स मृज्यमानः कविभिर्मदिन्तम स्वदस्वेन्द्राय पवमान पीतये ॥९॥