"अग्निपुराणम्/अध्यायः २६७" इत्यस्य संस्करणे भेदः
No edit summary |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
===माहेश्वरस्नानलक्षकोटिहोमादयः=== |
|||
===नीराजनाविधिः=== |
|||
<poem> |
<poem> |
||
पुष्कर उवाच |
पुष्कर उवाच |
||
स्नानं माहेश्रं वक्ष्ये राजादेर्जयवर्द्धनम् । |
|||
कर्म्म सांवत्सरं राज्ञां जन्मर्क्षे पूजयेच्च तं । |
|||
दानवेन्द्राय बलये यज्जगादोशनाः पुरा ।। २६७.१ ।। |
|||
मासि मासि च संक्रान्तौ सूर्य्यसोमादिदेवताः ।। २६८.१ ।। |
|||
बास्करेऽनुदिते पीठे प्रातः संस्नापयेद् घटैः । |
|||
अगस्त्यस्योदयेऽगस्त्यञ्चातुर्म्मास्यं हरिं यजेत् । |
|||
ॐ नमो भगवते रुद्राय च बलाय च पाण्डरोचितभस्मानुलिप्तगायाय । |
|||
शयनोत्थापने पञअचदिनं कुर्य्यात्समुत्सवम् ।। २६८.२ ।। |
|||
तद्यथा जय जय सर्वान् शत्रून् मूकय कलहविग्रहविवादेषु भञ्जय । |
|||
ॐ मथ मथ सर्व्वपथिकान् योसौ युगान्तकाले दिधक्षति इमां पूजां रौद्रमूर्त्तिः सहस्त्रांशुः |
|||
शुक्लः स ते रक्षतु जीवतं । |
|||
प्रोष्ठपादे सिते पक्षे प्रतिपत्प्रभृतिक्रमात् । |
|||
सम्बर्त्तकाग्नितुल्यश्च त्रिपुरान्तकरः शिवः । |
|||
शिविरात् पूर्वदिग्भागे शक्रार्थं भवनञ्चरेत् ।। २६८.३ ।। |
|||
सर्वदेवमयः सोपि तव रक्षतु जीवितं लिखि लिखि खिलि स्वाहा ।। |
|||
एवं स्नातस्तु मन्त्रेण जुहुयात्तिलतण्ड्डलम् ।। २६७.२ ।। |
|||
पञ्चामृतैस्तु संस्नाप्य पूजयेच्छूलपाणिनं । |
|||
तत्र शक्रध्वजं स्थाप्य शचीं शक्रञ्च पूजयेत् । |
|||
स्नानान्यन्यानि वक्ष्यामि सर्वदा विजयाय ते ।। २६७.३ ।। |
|||
अष्टम्यां वाद्यघोषेण तान्तु यष्टिं प्रवेशयेत् ।। २६८.४ ।। |
|||
स्नानं घृतेन कथितमायुष्यवर्द्धनं परम् । |
|||
एकादश्यां सोपवासो द्वादश्यां केतुमुत्थितम् । |
|||
गोमयेन च लक्ष्मीः स्याद् गोमूत्रेणाघमर्द्दनम् ।। २६७.४ ।। |
|||
यजेद्वस्त्रादिसंवीतं घटस्थं सुपरं शचीं ।। २६८.५ ।। |
|||
क्षीरेण बलबुद्धिः स्याद्दध्ना लक्षअमीविवर्द्धनं । |
|||
वर्द्धस्वेन्द्र जितामित्र वृत्रहन् पाकशासन । |
|||
कुशोदकेन पापान्तः वञ्चगव्येन सर्वभाक् ।। २६७.५ ।। |
|||
देव देव महाभाग त्वं हि भूमिष्ठतां गतः ।। २६८.६ ।। |
|||
शतमूलेन सर्वाप्तिर्गोश्रृङ्गोदकतोऽर्घजित् । |
|||
त्वं प्रभुः शाश्वतश्चैव सर्व्वभूतहिते रतः । |
|||
पलाशविल्वकमलकुशस्नानन्तु सर्व्वदं ।। २६७.६ ।। |
|||
अनन्ततेजा वै राजो यशोजयविवर्द्धनः ।। २६८.७ ।। |
|||
वचा हरिद्रे द्वे मुस्तं स्नानं रक्षोहणं परं । |
|||
तेकजस्ते वर्द्धयन्त्वेते देवाः शक्रः सुवृष्टिकृतं । |
|||
आयुष्यञ्च यशस्यञ्च धर्म्ममेधाविवर्द्धनम् ।। २६८.७ ।। |
|||
ब्रह्मविष्णुमहेशाश्च कार्त्तिकेयो विनायकः ।। २६८.८ ।। |
|||
हैमाद्भिश्चैव माङ्गल्यं रूप्यताम्रोदकैस्तथा । |
|||
आदित्या वसवो रुद्राः साध्याश्च भृगवो दिशः । |
|||
रत्नोदकैस्तु विज्यः सौभाग्यञ्च प्रियङ्गुणा ।। २६८.८ ।। |
|||
मरुद्गणा लोकपाला ग्रहा यक्षाद्रिनिम्नगाः ।। २६८.९ ।। |
|||
फलाद्बिश्च तथारोग्यं धात्र्यद्भिः परमां श्रियम् । |
|||
समुद्रा श्रीर्मही गौरी चण्डिका च सरस्वती । |
|||
तिलसिद्धार्थकैर्ल्लक्ष्मीः सौभाग्यञ्च प्रियङ्गुणा ।। २६८.९ ।। |
|||
प्रवर्त्तयन्तु ते तेजो जय शक्र शचीपते ।। २६८.१० ।। |
|||
पद्मोत्पलकदम्बैश्च श्रीर्बलं बलाद्रुमोदकैः । |
|||
तव चापि जयान्नित्यं मम सम्पद्यतां शुभं । |
|||
विष्णुपादोदकस्नानं सर्वस्नानेभ्य उत्तमम् ।। २६८.१० ।। |
|||
प्रसीद राज्ञां विप्राणां प्रजानामपि सर्वशः ।। २६८.११ ।। |
|||
एकाकी एककामायेत्येकोर्कं१ विधिवच्चरेत् । |
|||
भवत्प्रसादात् पृथिवी नित्यं शस्यवती भवेत् । |
|||
अक्रन्दयति सूक्तेन प्रबध्नीयान्मणिं करे ।। २६८.११ ।। |
|||
शिवं भवतु निव्विघ्नं शाम्यन्तामीतयो भृशं ।। २६८.१२ ।। |
|||
कुष्ठपाठा वचा शुण्ठी शङ्खलोहादिको मणिः । |
|||
मन्त्रेणेन्द्रं समभ्यर्च्च्य जित्नभूः स्वर्गमाप्नुयात् । |
|||
सर्व्वेषामेव कामानामीश्वरो भगवान् हरिः ।। २६८.१२ ।। |
|||
भद्रकालीं पटे लिख्य पूजयेदाश्विने जये ।। २६८.१३ ।। |
|||
तस्य संपूजनादेव सर्व्वान्कामान्समश्नुते । |
|||
शुक्लपक्षे तथाष्टम्यामायुधं कार्म्मुकं ध्वजम् । |
|||
स्नापयित्वा घृतक्षीरैः पूजयित्वा च पित्तहा ।। २६८.१३ ।। |
|||
छत्रञ्च राजलिङ्गानि शस्त्राद्यं कुसुमादिभिः ।। २६८.१४ ।। |
|||
पञ्चमुद्गबलिन्दत्वा अतिसारात् प्रमुच्यते । |
|||
जाग्रन्निशि बलिन्दद्याद् द्वितीयेऽह्नि पुनर्यजेत् । |
|||
पञ्चगव्येन संस्नाप्य वातव्याधिं विनाशयेत् ।। २६८.१४ ।। |
|||
भद्रकालि महाकालि दुर्गे दुर्गार्त्तिहारिणि ।। २६८.१५ ।। |
|||
द्विस्रेहस्नपनात् श्लेष्मरोगहा चातिपूजया । |
|||
त्रैलोक्यविजये चण्डि मम शान्तौ जये भव । |
|||
घृतं तैलं तथा क्षौद्रं स्नानन्तु त्रिरसं परं ।। २६८.१५ ।। |
|||
नीराजनविधिं वक्ष्ये ऐशान्याम्मन्दिरं चरेत् ।। २६८.१६ ।। |
|||
स्नानं घृताम्बु द्विस्नेहं समलं घृततैलकम् । |
|||
तोरणत्रितयं तत्र गृहे देवान् यजेत् सदा । |
|||
क्षौद्रमिक्षुरसं क्षीरं स्नानं त्रिमधुरं स्मृतम् ।। २६८.१६ ।। |
|||
चित्रान्त्यक्त्वा यदा स्वातिं सविता प्रतिपद्यते ।। २६८.१७ ।। |
|||
घृतमिक्षुरसं तैलं क्षौद्रञ्च त्रिरसं श्रिये । |
|||
ततः प्रभृति कर्त्तव्यं यावत् स्वातौ रविः स्थितः । |
|||
अनुलेपस्त्रिशुक्लस्तु कर्पूरोशीरचन्दनैः ।। २६८.१७ ।। |
|||
ब्रह्मा विष्णुश्च शम्भुश्च शक्रश्चैवानलानिलौ ।। २६८.१८ ।। |
|||
चन्दनागुरुकर्पूरमृगदर्पैः सकुङ्कुमैः । |
|||
विनायकः कुमारश्च वरुणो धनदो यमः । |
|||
पञ्चानुलेपनं विष्णोः सर्वकामफलप्रदं ।। २६८.१८ ।। |
|||
विश्वे देवा वैश्रवसो गजाश्चाष्टौ च तान् यजेत् ।। २६८.१९ ।। |
|||
त्रिसुगन्धञअच कर्पूरं तथा चन्दनकुङ्कुमैः । |
|||
कुमुदैरावणौ पद्मः पुष्पदन्तश्च वामनः । |
|||
मृगदर्पं सकर्पूरं मलयं सर्व्वकामदम् ।। २६८.१९ ।। |
|||
सुप्रतीकोऽञ्चनो नीलः पूजा कार्य्या गृहादिके ।। २६८.२० ।। |
|||
जातीफलं सकर्पूरं चन्दनञ्च त्रिशीतकम् । |
|||
पुरोधा जुहुयादाज्यं समित्सिद्धार्थकं तिलाः । |
|||
पीतानि शुक्लवर्णानि तथा शुक्लानि भार्गव ।। २६८.२० ।। |
|||
कुम्बा अष्टौ पूजिताश्च तैः स्नाप्याश्वगजोत्तमाः ।। २६८.२१ ।। |
|||
कृष्णानि चैव रक्तानि पञ्चवर्णानि निर्द्दिशेत् । |
|||
अश्वाः स्नाप्या ददेत् पिण्डान् ततो हि प्रथमं गजान् । |
|||
उत्पलं पद्मजाती च त्रिशीतं हरिपूजने ।। २६८.२१ ।। |
|||
निष्क्रामयेत्तोरणैस्तु गोपुरादि न लङ्घयेत् ।। २६८.२२ ।। |
|||
कुङ्कुमं रक्तपद्मानि त्रिरक्तं रक्तमुत्पलं । |
|||
विक्रमेयुस्ततः सर्वे राजलिङ्गं गृहे यजेत् । |
|||
धूपदीपादिभिः प्रार्च्य विष्णुं शान्तिर्भवेन्नृणां ।। २६८.२२ ।। |
|||
चतुरस्रकरे कुण्डे ब्राह्मणाश्चाष्ट षोडस । |
|||
विशाखायां गते सूर्य्ये आश्रमे निवसेन्नृपः । |
|||
लक्षहोमङ्कोटिहोमन्तिलाज्ययवधान्यकैः ।। २६८.२३ ।। |
|||
अलङ्कुर्य्याद्दिने नस्मिन् वाहनन्तु विशेषतः ।। २६८.२४ ।। |
|||
ग्रहानभ्यर्च्य गायत्र्या सर्व्वशान्तिः क्रमाद्भवेत् । |
|||
पूजिता राजलिङ्गाश्च कर्त्तव्या नरहस्तगाः । |
|||
हस्तिनन्तुरगं छत्रं खड्गं चापञ्च दुन्दुभिम् ।। २६८.२५ ।। |
|||
ध्वजं पताकां धर्म्मज्ञ कालज्ञस्त्वभिभन्त्रयेत् । |
|||
अमिमन्त्रय ततः सर्व्वन् कुर्य्यात् कुञ्जरघूर्गतान् ।। २६८.२६ ।। |
|||
कुञ्जरोपरिगौ स्यातां सांवत्सरपुरोहितौ । |
|||
मन्त्रितांश्च समारुह्य तोरणेन विनिर्गमेत् ।। २६८.२७ ।। |
|||
निष्क्रम्य नागमारुह्य तोरणेनाथ निर्गमेत् । |
|||
बलिं विभज्य विधिवद्राजा कुञ्जरधूर्गतः ।। २६८.२८ ।। |
|||
उन्मूकानान्तु निचयमादीपितदिगन्तरं । |
|||
राजा प्रदक्षइणं कुय्यात्त्रीन् वारान् सुसमाहितः ।। २६८.२९ ।। |
|||
चतुरङ्गबलोपेतः सर्वसैन्येन नादयन् । |
|||
एवं कृत्वा गृहं गच्छेद्विसर्जितजलाञ्जलिः ।। २६८.३० ।। |
|||
शान्तिर्न्नीराजनाख्येयं वृद्धये रिपुमर्द्दनी । |
|||
इत्यादिमहापुराणे आग्नेये नीराजनाविधिर्नामाष्टषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।। |
|||
इत्यादिमहापुराणो आग्नेये माहेश्वरस्नानलक्षकोटिहोमादयो नाम सप्तषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः । |
|||
</poem> |
</poem> |
०८:५४, १७ डिसेम्बर् २०११ इत्यस्य संस्करणं
माहेश्वरस्नानलक्षकोटिहोमादयः
पुष्कर उवाच
स्नानं माहेश्रं वक्ष्ये राजादेर्जयवर्द्धनम् ।
दानवेन्द्राय बलये यज्जगादोशनाः पुरा ।। २६७.१ ।।
बास्करेऽनुदिते पीठे प्रातः संस्नापयेद् घटैः ।
ॐ नमो भगवते रुद्राय च बलाय च पाण्डरोचितभस्मानुलिप्तगायाय ।
तद्यथा जय जय सर्वान् शत्रून् मूकय कलहविग्रहविवादेषु भञ्जय ।
ॐ मथ मथ सर्व्वपथिकान् योसौ युगान्तकाले दिधक्षति इमां पूजां रौद्रमूर्त्तिः सहस्त्रांशुः
शुक्लः स ते रक्षतु जीवतं ।
सम्बर्त्तकाग्नितुल्यश्च त्रिपुरान्तकरः शिवः ।
सर्वदेवमयः सोपि तव रक्षतु जीवितं लिखि लिखि खिलि स्वाहा ।।
एवं स्नातस्तु मन्त्रेण जुहुयात्तिलतण्ड्डलम् ।। २६७.२ ।।
पञ्चामृतैस्तु संस्नाप्य पूजयेच्छूलपाणिनं ।
स्नानान्यन्यानि वक्ष्यामि सर्वदा विजयाय ते ।। २६७.३ ।।
स्नानं घृतेन कथितमायुष्यवर्द्धनं परम् ।
गोमयेन च लक्ष्मीः स्याद् गोमूत्रेणाघमर्द्दनम् ।। २६७.४ ।।
क्षीरेण बलबुद्धिः स्याद्दध्ना लक्षअमीविवर्द्धनं ।
कुशोदकेन पापान्तः वञ्चगव्येन सर्वभाक् ।। २६७.५ ।।
शतमूलेन सर्वाप्तिर्गोश्रृङ्गोदकतोऽर्घजित् ।
पलाशविल्वकमलकुशस्नानन्तु सर्व्वदं ।। २६७.६ ।।
वचा हरिद्रे द्वे मुस्तं स्नानं रक्षोहणं परं ।
आयुष्यञ्च यशस्यञ्च धर्म्ममेधाविवर्द्धनम् ।। २६८.७ ।।
हैमाद्भिश्चैव माङ्गल्यं रूप्यताम्रोदकैस्तथा ।
रत्नोदकैस्तु विज्यः सौभाग्यञ्च प्रियङ्गुणा ।। २६८.८ ।।
फलाद्बिश्च तथारोग्यं धात्र्यद्भिः परमां श्रियम् ।
तिलसिद्धार्थकैर्ल्लक्ष्मीः सौभाग्यञ्च प्रियङ्गुणा ।। २६८.९ ।।
पद्मोत्पलकदम्बैश्च श्रीर्बलं बलाद्रुमोदकैः ।
विष्णुपादोदकस्नानं सर्वस्नानेभ्य उत्तमम् ।। २६८.१० ।।
एकाकी एककामायेत्येकोर्कं१ विधिवच्चरेत् ।
अक्रन्दयति सूक्तेन प्रबध्नीयान्मणिं करे ।। २६८.११ ।।
कुष्ठपाठा वचा शुण्ठी शङ्खलोहादिको मणिः ।
सर्व्वेषामेव कामानामीश्वरो भगवान् हरिः ।। २६८.१२ ।।
तस्य संपूजनादेव सर्व्वान्कामान्समश्नुते ।
स्नापयित्वा घृतक्षीरैः पूजयित्वा च पित्तहा ।। २६८.१३ ।।
पञ्चमुद्गबलिन्दत्वा अतिसारात् प्रमुच्यते ।
पञ्चगव्येन संस्नाप्य वातव्याधिं विनाशयेत् ।। २६८.१४ ।।
द्विस्रेहस्नपनात् श्लेष्मरोगहा चातिपूजया ।
घृतं तैलं तथा क्षौद्रं स्नानन्तु त्रिरसं परं ।। २६८.१५ ।।
स्नानं घृताम्बु द्विस्नेहं समलं घृततैलकम् ।
क्षौद्रमिक्षुरसं क्षीरं स्नानं त्रिमधुरं स्मृतम् ।। २६८.१६ ।।
घृतमिक्षुरसं तैलं क्षौद्रञ्च त्रिरसं श्रिये ।
अनुलेपस्त्रिशुक्लस्तु कर्पूरोशीरचन्दनैः ।। २६८.१७ ।।
चन्दनागुरुकर्पूरमृगदर्पैः सकुङ्कुमैः ।
पञ्चानुलेपनं विष्णोः सर्वकामफलप्रदं ।। २६८.१८ ।।
त्रिसुगन्धञअच कर्पूरं तथा चन्दनकुङ्कुमैः ।
मृगदर्पं सकर्पूरं मलयं सर्व्वकामदम् ।। २६८.१९ ।।
जातीफलं सकर्पूरं चन्दनञ्च त्रिशीतकम् ।
पीतानि शुक्लवर्णानि तथा शुक्लानि भार्गव ।। २६८.२० ।।
कृष्णानि चैव रक्तानि पञ्चवर्णानि निर्द्दिशेत् ।
उत्पलं पद्मजाती च त्रिशीतं हरिपूजने ।। २६८.२१ ।।
कुङ्कुमं रक्तपद्मानि त्रिरक्तं रक्तमुत्पलं ।
धूपदीपादिभिः प्रार्च्य विष्णुं शान्तिर्भवेन्नृणां ।। २६८.२२ ।।
चतुरस्रकरे कुण्डे ब्राह्मणाश्चाष्ट षोडस ।
लक्षहोमङ्कोटिहोमन्तिलाज्ययवधान्यकैः ।। २६८.२३ ।।
ग्रहानभ्यर्च्य गायत्र्या सर्व्वशान्तिः क्रमाद्भवेत् ।
इत्यादिमहापुराणो आग्नेये माहेश्वरस्नानलक्षकोटिहोमादयो नाम सप्तषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।