"ऋग्वेदः सूक्तं १०.८९" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Category:Sanskrit and Category:Rig Veda |
(लघु) Yannf : replace |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
इन्द्रं सतवा नर्तमं यस्य मह्ना विबबाधे रोचना वि जमोन्तान | |
इन्द्रं सतवा नर्तमं यस्य मह्ना विबबाधे रोचना वि जमोन्तान | |
||
आ यः पप्रौ चर्षणीध्र्द वरोभिः परसिन्धुभ्यो रिरिचानो महित्वा |
आ यः पप्रौ चर्षणीध्र्द वरोभिः परसिन्धुभ्यो रिरिचानो महित्वा ॥ |
||
स सूर्यः पर्युरू वरांस्येन्द्रो वव्र्त्याद रथ्येवचक्रा | |
स सूर्यः पर्युरू वरांस्येन्द्रो वव्र्त्याद रथ्येवचक्रा | |
||
अतिष्ठन्तमपस्यं न सर्गं कर्ष्णा तमांसित्विष्या जघान |
अतिष्ठन्तमपस्यं न सर्गं कर्ष्णा तमांसित्विष्या जघान ॥ |
||
समानमस्मा अनपाव्र्दर्च कष्मया दिवो असमं बरह्मनव्यम | |
समानमस्मा अनपाव्र्दर्च कष्मया दिवो असमं बरह्मनव्यम | |
||
वि यः पर्ष्ठेव जनिमान्यर्य इन्द्रश्चिकाय नसखायमीषे |
वि यः पर्ष्ठेव जनिमान्यर्य इन्द्रश्चिकाय नसखायमीषे ॥ |
||
इन्द्राय गिरो अनिशितसर्गा अपः परेरयं सगरस्य बुध्नात | |
इन्द्राय गिरो अनिशितसर्गा अपः परेरयं सगरस्य बुध्नात | |
||
यो अक्षेणेव चक्रिया शचीभिर्विष्वक तस्तम्भप्र्थिवीमुत दयाम |
यो अक्षेणेव चक्रिया शचीभिर्विष्वक तस्तम्भप्र्थिवीमुत दयाम ॥ |
||
आपान्तमन्युस्त्र्पलप्रभर्मा धुनिः शिमीवाञ्छरुमान्र्जीषी | |
आपान्तमन्युस्त्र्पलप्रभर्मा धुनिः शिमीवाञ्छरुमान्र्जीषी | |
||
सोमो विश्वान्यतसा वनानि नार्वागिन्द्रम्प्रतिमानानि देभुः |
सोमो विश्वान्यतसा वनानि नार्वागिन्द्रम्प्रतिमानानि देभुः ॥ |
||
न यस्य दयावाप्र्थिवी न धन्व नान्तरिक्षं नाद्रयःसोमो अक्षाः | |
न यस्य दयावाप्र्थिवी न धन्व नान्तरिक्षं नाद्रयःसोमो अक्षाः | |
||
यदस्य मन्युरधिनीयमानः सर्णाति वीळुरुजति सथिराणि |
यदस्य मन्युरधिनीयमानः सर्णाति वीळुरुजति सथिराणि ॥ |
||
जघान वर्त्रं सवधितिर्वनेव रुरोज पुरो अरदन नसिन्धून | |
जघान वर्त्रं सवधितिर्वनेव रुरोज पुरो अरदन नसिन्धून | |
||
बिभेद गिरिं नवमिन न कुम्भमा गा इन्द्रोक्र्णुत सवयुग्भिः |
बिभेद गिरिं नवमिन न कुम्भमा गा इन्द्रोक्र्णुत सवयुग्भिः ॥ |
||
तवं ह तयद रणया इन्द्र धीरो.असिर्न पर्व वर्जिनाश्र्णासि | |
तवं ह तयद रणया इन्द्र धीरो.असिर्न पर्व वर्जिनाश्र्णासि | |
||
पर ये मित्रस्य वरुणस्य धाम युजं न जनामिनन्ति मित्रम |
पर ये मित्रस्य वरुणस्य धाम युजं न जनामिनन्ति मित्रम ॥ |
||
पर ये मित्रं परार्यमणं दुरेवाः पर संगिरः परवरुणं मिनन्ति | |
पर ये मित्रं परार्यमणं दुरेवाः पर संगिरः परवरुणं मिनन्ति | |
||
नयमित्रेषु वधमिन्द्र तुम्रं वर्षन्व्र्षाणमरुषं शिशीहि |
नयमित्रेषु वधमिन्द्र तुम्रं वर्षन्व्र्षाणमरुषं शिशीहि ॥ |
||
इन्द्रो दिव इन्द्र ईशे पर्थिव्या इन्द्रो अपामिन्द्र इत्पर्वतानाम | |
इन्द्रो दिव इन्द्र ईशे पर्थिव्या इन्द्रो अपामिन्द्र इत्पर्वतानाम | |
||
इन्द्रो वर्धामिन्द्र इन मेधिराणामिन्द्रःक्षेमे योगे हव्य इन्द्रः |
इन्द्रो वर्धामिन्द्र इन मेधिराणामिन्द्रःक्षेमे योगे हव्य इन्द्रः ॥ |
||
पराक्तुभ्य इन्द्रः पर वर्धो अहभ्यः परान्तरिक्षात परसमुद्रस्य धासेः | |
पराक्तुभ्य इन्द्रः पर वर्धो अहभ्यः परान्तरिक्षात परसमुद्रस्य धासेः | |
||
पर वातस्य परथसः पर जमो अन्तात्प्र सिन्धुभ्यो रिरिचे पर कषितिभ्यः |
पर वातस्य परथसः पर जमो अन्तात्प्र सिन्धुभ्यो रिरिचे पर कषितिभ्यः ॥ |
||
पर शोशुचत्या उषसो न केतुरसिन्वा ते वर्ततामिन्द्रहेतिः | |
पर शोशुचत्या उषसो न केतुरसिन्वा ते वर्ततामिन्द्रहेतिः | |
||
अश्मेव विध्य दिव आ सर्जानस्तपिष्ठेन हेषसाद्रोघमित्रान |
अश्मेव विध्य दिव आ सर्जानस्तपिष्ठेन हेषसाद्रोघमित्रान ॥ |
||
अन्वह मासा अन्विद वनान्यन्वोषधीरनु पर्वतासः | |
अन्वह मासा अन्विद वनान्यन्वोषधीरनु पर्वतासः | |
||
अन्विन्द्रं रोदसी वावशाने अन्वापो अजिहतजायमानम |
अन्विन्द्रं रोदसी वावशाने अन्वापो अजिहतजायमानम ॥ |
||
कर्हि सवित सा त इन्द्र चेत्यासदघस्य यद भिनदो रक्षेषत | |
कर्हि सवित सा त इन्द्र चेत्यासदघस्य यद भिनदो रक्षेषत | |
||
मित्रक्रुवो यच्छसने न गावः पर्थिव्या आप्र्गमुया शयन्ते |
मित्रक्रुवो यच्छसने न गावः पर्थिव्या आप्र्गमुया शयन्ते ॥ |
||
शत्रूयन्तो अभि ये नस्ततस्रे महि वराधन्त ओगणासैन्द्र | |
शत्रूयन्तो अभि ये नस्ततस्रे महि वराधन्त ओगणासैन्द्र | |
||
अन्धेनामित्रास्तमसा सचन्तां सुज्योतिषो अक्तवस्तानभि षयुः |
अन्धेनामित्रास्तमसा सचन्तां सुज्योतिषो अक्तवस्तानभि षयुः ॥ |
||
पुरूणि हि तवा सवना जनानां बरह्माणि मन्दन गर्णताम्र्षीणाम | |
पुरूणि हि तवा सवना जनानां बरह्माणि मन्दन गर्णताम्र्षीणाम | |
||
इमामाघोषन्नवसा सहूतिं तिरो विश्वानर्चतो याह्यर्वां |
इमामाघोषन्नवसा सहूतिं तिरो विश्वानर्चतो याह्यर्वां ॥ |
||
एवा ते वयमिन्द्र भुञ्जतीनां विद्याम सुमतीनांनवानाम | |
एवा ते वयमिन्द्र भुञ्जतीनां विद्याम सुमतीनांनवानाम | |
||
विद्याम वस्तोरवसा गर्णन्तो विश्वामित्रा उतत इन्द्र नूनम |
विद्याम वस्तोरवसा गर्णन्तो विश्वामित्रा उतत इन्द्र नूनम ॥ |
||
शुनं हुवेम मघवानं ... |
शुनं हुवेम मघवानं ... ॥ |
||
[[Category:Sanskrit]] |
[[Category:Sanskrit]] |
११:५५, २३ जनवरी २००६ इत्यस्य संस्करणं
इन्द्रं सतवा नर्तमं यस्य मह्ना विबबाधे रोचना वि जमोन्तान | आ यः पप्रौ चर्षणीध्र्द वरोभिः परसिन्धुभ्यो रिरिचानो महित्वा ॥ स सूर्यः पर्युरू वरांस्येन्द्रो वव्र्त्याद रथ्येवचक्रा | अतिष्ठन्तमपस्यं न सर्गं कर्ष्णा तमांसित्विष्या जघान ॥ समानमस्मा अनपाव्र्दर्च कष्मया दिवो असमं बरह्मनव्यम | वि यः पर्ष्ठेव जनिमान्यर्य इन्द्रश्चिकाय नसखायमीषे ॥
इन्द्राय गिरो अनिशितसर्गा अपः परेरयं सगरस्य बुध्नात | यो अक्षेणेव चक्रिया शचीभिर्विष्वक तस्तम्भप्र्थिवीमुत दयाम ॥ आपान्तमन्युस्त्र्पलप्रभर्मा धुनिः शिमीवाञ्छरुमान्र्जीषी | सोमो विश्वान्यतसा वनानि नार्वागिन्द्रम्प्रतिमानानि देभुः ॥ न यस्य दयावाप्र्थिवी न धन्व नान्तरिक्षं नाद्रयःसोमो अक्षाः | यदस्य मन्युरधिनीयमानः सर्णाति वीळुरुजति सथिराणि ॥
जघान वर्त्रं सवधितिर्वनेव रुरोज पुरो अरदन नसिन्धून | बिभेद गिरिं नवमिन न कुम्भमा गा इन्द्रोक्र्णुत सवयुग्भिः ॥ तवं ह तयद रणया इन्द्र धीरो.असिर्न पर्व वर्जिनाश्र्णासि | पर ये मित्रस्य वरुणस्य धाम युजं न जनामिनन्ति मित्रम ॥ पर ये मित्रं परार्यमणं दुरेवाः पर संगिरः परवरुणं मिनन्ति | नयमित्रेषु वधमिन्द्र तुम्रं वर्षन्व्र्षाणमरुषं शिशीहि ॥
इन्द्रो दिव इन्द्र ईशे पर्थिव्या इन्द्रो अपामिन्द्र इत्पर्वतानाम | इन्द्रो वर्धामिन्द्र इन मेधिराणामिन्द्रःक्षेमे योगे हव्य इन्द्रः ॥ पराक्तुभ्य इन्द्रः पर वर्धो अहभ्यः परान्तरिक्षात परसमुद्रस्य धासेः | पर वातस्य परथसः पर जमो अन्तात्प्र सिन्धुभ्यो रिरिचे पर कषितिभ्यः ॥ पर शोशुचत्या उषसो न केतुरसिन्वा ते वर्ततामिन्द्रहेतिः | अश्मेव विध्य दिव आ सर्जानस्तपिष्ठेन हेषसाद्रोघमित्रान ॥
अन्वह मासा अन्विद वनान्यन्वोषधीरनु पर्वतासः | अन्विन्द्रं रोदसी वावशाने अन्वापो अजिहतजायमानम ॥ कर्हि सवित सा त इन्द्र चेत्यासदघस्य यद भिनदो रक्षेषत | मित्रक्रुवो यच्छसने न गावः पर्थिव्या आप्र्गमुया शयन्ते ॥ शत्रूयन्तो अभि ये नस्ततस्रे महि वराधन्त ओगणासैन्द्र | अन्धेनामित्रास्तमसा सचन्तां सुज्योतिषो अक्तवस्तानभि षयुः ॥
पुरूणि हि तवा सवना जनानां बरह्माणि मन्दन गर्णताम्र्षीणाम | इमामाघोषन्नवसा सहूतिं तिरो विश्वानर्चतो याह्यर्वां ॥ एवा ते वयमिन्द्र भुञ्जतीनां विद्याम सुमतीनांनवानाम | विद्याम वस्तोरवसा गर्णन्तो विश्वामित्रा उतत इन्द्र नूनम ॥ शुनं हुवेम मघवानं ... ॥