ऋग्वेदः सूक्तं ४.५७

ऋग्वेदः — ऋग्वेदः मण्डल ४

ऋग्वेदः सूक्तं ४.५७

कषेत्रस्य पतिना वयं हितेनेव जयामसि । 
गाम अश्वम पोषयित्न्व आ स नो मर्ळातीद्र्शे ॥ 
कषेत्रस्य पते मधुमन्तम ऊर्मिं धेनुर इव पयो अस्मासु धुक्ष्व । 
मधुश्चुतं घर्तम इव सुपूतम रतस्य नः पतयो मर्ळयन्तु ॥ 
मधुमतीर ओषधीर दयाव आपो मधुमन नो भवत्व अन्तरिक्षम । 
कषेत्रस्य पतिर मधुमान नो अस्त्व अरिष्यन्तो अन्व एनं चरेम ॥ 

शुनं वाहाः शुनं नरः शुनं कर्षतु लाङगलम । 
शुनं वरत्रा बध्यन्तां शुनम अष्ट्राम उद इङगय ॥ 
शुनासीराव इमां वाचं जुषेथां यद दिवि चक्रथुः पयः । 
तेनेमाम उप सिञ्चतम ॥ 
अर्वाची सुभगे भव सीते वन्दामहे तवा । 
यथा नः सुभगाससि यथा नः सुफलाससि ॥ 

इन्द्रः सीतां नि गर्ह्णातु ताम पूषानु यछतु । 
सा नः पयस्वती दुहाम उत्तराम-उत्तरां समाम ॥ 
शुनं नः फाला वि कर्षन्तु भूमिं शुनं कीनाशा अभि यन्तु वाहैः । 
शुनम पर्जन्यो मधुना पयोभिः शुनासीरा शुनम अस्मासु धत्तम ॥


*[[ऋग्वेद:]]