"ऋग्वेदः सूक्तं ४.५५" इत्यस्य संस्करणे भेदः
(लघु) Yann ४, ॥ : replace |
(लघु) Yann ४, । : replace |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
को वस तराता वसवः को वरूता दयावाभूमी अदिते तरासीथां नः |
को वस तराता वसवः को वरूता दयावाभूमी अदिते तरासीथां नः । |
||
सहीयसो वरुण मित्र मर्तात को वो ऽधवरे वरिवो धाति देवाः ॥ |
सहीयसो वरुण मित्र मर्तात को वो ऽधवरे वरिवो धाति देवाः ॥ |
||
पर ये धामानि पूर्व्याण्य अर्चान वि यद उछान वियोतारो अमूराः |
पर ये धामानि पूर्व्याण्य अर्चान वि यद उछान वियोतारो अमूराः । |
||
विधातारो वि ते दधुर अजस्रा रतधीतयो रुरुचन्त दस्माः ॥ |
विधातारो वि ते दधुर अजस्रा रतधीतयो रुरुचन्त दस्माः ॥ |
||
पर पस्त्याम अदितिं सिन्धुम अर्कैः सवस्तिम ईळे सख्याय देवीम |
पर पस्त्याम अदितिं सिन्धुम अर्कैः सवस्तिम ईळे सख्याय देवीम । |
||
उभे यथा नो अहनी निपात उषासानक्ता करताम अदब्धे ॥ |
उभे यथा नो अहनी निपात उषासानक्ता करताम अदब्धे ॥ |
||
वय अर्यमा वरुणश चेति पन्थाम इषस पतिः सुवितं गातुम अग्निः |
वय अर्यमा वरुणश चेति पन्थाम इषस पतिः सुवितं गातुम अग्निः । |
||
इन्द्राविष्णू नर्वद उ षु सतवाना शर्म नो यन्तम अमवद वरूथम ॥ |
इन्द्राविष्णू नर्वद उ षु सतवाना शर्म नो यन्तम अमवद वरूथम ॥ |
||
आ पर्वतस्य मरुताम अवांसि देवस्य तरातुर अव्रि भगस्य |
आ पर्वतस्य मरुताम अवांसि देवस्य तरातुर अव्रि भगस्य । |
||
पात पतिर जन्याद अंहसो नो मित्रो मित्रियाद उत न उरुष्येत ॥ |
पात पतिर जन्याद अंहसो नो मित्रो मित्रियाद उत न उरुष्येत ॥ |
||
नू रोदसी अहिना बुध्न्येन सतुवीत देवी अप्येभिर इष्टैः |
नू रोदसी अहिना बुध्न्येन सतुवीत देवी अप्येभिर इष्टैः । |
||
समुद्रं न संचरणे सनिष्यवो घर्मस्वरसो नद्यो अप वरन ॥ |
समुद्रं न संचरणे सनिष्यवो घर्मस्वरसो नद्यो अप वरन ॥ |
||
देवैर नो देव्य अदितिर नि पातु देवस तराता तरायताम अप्रयुछन |
देवैर नो देव्य अदितिर नि पातु देवस तराता तरायताम अप्रयुछन । |
||
नहि मित्रस्य वरुणस्य धासिम अर्हामसि परमियं सान्व अग्नेः ॥ |
नहि मित्रस्य वरुणस्य धासिम अर्हामसि परमियं सान्व अग्नेः ॥ |
||
अग्निर ईशे वसव्यस्याग्निर महः सौभगस्य |
अग्निर ईशे वसव्यस्याग्निर महः सौभगस्य । <br> |
||
तान्य अस्मभ्यं रासते ॥ <br> |
तान्य अस्मभ्यं रासते ॥ <br> |
||
उषो मघोन्य आ वह सून्र्ते वार्या पुरु |
उषो मघोन्य आ वह सून्र्ते वार्या पुरु । <br> |
||
अस्मभ्यं वाजिनीवति ॥ <br> |
अस्मभ्यं वाजिनीवति ॥ <br> |
||
तत सु नः सविता भगो वरुणो मित्रो अर्यमा |
तत सु नः सविता भगो वरुणो मित्रो अर्यमा । <br> |
||
इन्द्रो नो राधसा गमत ॥<br> |
इन्द्रो नो राधसा गमत ॥<br> |
||
२०:१७, २३ जनवरी २००६ इत्यस्य संस्करणं
को वस तराता वसवः को वरूता दयावाभूमी अदिते तरासीथां नः । सहीयसो वरुण मित्र मर्तात को वो ऽधवरे वरिवो धाति देवाः ॥ पर ये धामानि पूर्व्याण्य अर्चान वि यद उछान वियोतारो अमूराः । विधातारो वि ते दधुर अजस्रा रतधीतयो रुरुचन्त दस्माः ॥ पर पस्त्याम अदितिं सिन्धुम अर्कैः सवस्तिम ईळे सख्याय देवीम । उभे यथा नो अहनी निपात उषासानक्ता करताम अदब्धे ॥
वय अर्यमा वरुणश चेति पन्थाम इषस पतिः सुवितं गातुम अग्निः । इन्द्राविष्णू नर्वद उ षु सतवाना शर्म नो यन्तम अमवद वरूथम ॥ आ पर्वतस्य मरुताम अवांसि देवस्य तरातुर अव्रि भगस्य । पात पतिर जन्याद अंहसो नो मित्रो मित्रियाद उत न उरुष्येत ॥ नू रोदसी अहिना बुध्न्येन सतुवीत देवी अप्येभिर इष्टैः । समुद्रं न संचरणे सनिष्यवो घर्मस्वरसो नद्यो अप वरन ॥
देवैर नो देव्य अदितिर नि पातु देवस तराता तरायताम अप्रयुछन । नहि मित्रस्य वरुणस्य धासिम अर्हामसि परमियं सान्व अग्नेः ॥
अग्निर ईशे वसव्यस्याग्निर महः सौभगस्य ।
तान्य अस्मभ्यं रासते ॥
उषो मघोन्य आ वह सून्र्ते वार्या पुरु ।
अस्मभ्यं वाजिनीवति ॥
तत सु नः सविता भगो वरुणो मित्रो अर्यमा ।
इन्द्रो नो राधसा गमत ॥