"ऋग्वेदः सूक्तं ४.३२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yann ४ : replace |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः ३: | पङ्क्तिः ३: | ||
<div class="verse"> |
<div class="verse"> |
||
<pre> |
<pre> |
||
आ तू न इन्द्र |
आ तू न इन्द्र वृत्रहन्नस्माकमर्धमा गहि । |
||
महान्महीभिरूतिभिः ॥१॥ |
|||
महान महीभिर ऊतिभिः ॥ |
|||
भृमिश्चिद्घासि तूतुजिरा चित्र चित्रिणीष्वा । |
|||
भर्मिश चिद घासि तूतुजिर आ चित्र चित्रिणीष्व आ । |
|||
चित्रं |
चित्रं कृणोष्यूतये ॥२॥ |
||
दभ्रेभिश्चिच्छशीयांसं हंसि व्राधन्तमोजसा । |
|||
दभ्रेभिश चिच छशीयांसं हंसि वराधन्तम ओजसा । |
|||
सखिभिर्ये त्वे सचा ॥३॥ |
|||
सखिभिर ये तवे सचा ॥ |
|||
वयमिन्द्र त्वे सचा वयं त्वाभि नोनुमः । |
|||
अस्माँअस्माँ इदुदव ॥४॥ |
|||
अस्मां-अस्मां इद उद अव ॥ |
|||
स नश्चित्राभिरद्रिवोऽनवद्याभिरूतिभिः । |
|||
स नश चित्राभिर अद्रिवो ऽनवद्याभिर ऊतिभिः । |
|||
अनाधृष्टाभिरा गहि ॥५॥ |
|||
अनाध्र्ष्टाभिर आ गहि ॥ |
|||
भूयामो षु |
भूयामो षु त्वावतः सखाय इन्द्र गोमतः । |
||
युजो वाजाय |
युजो वाजाय घृष्वये ॥६॥ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
न त्वा वरन्ते अन्यथा यद्दित्ससि स्तुतो मघम् । |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
न तवा वरन्ते अन्यथा यद दित्ससि सतुतो मघम । |
|||
⚫ | |||
सतोत्र्भ्य इन्द्र गिर्वणः ॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
पुरो दासीरभीत्य ॥१०॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
पुरो दासीर अभीत्य ॥ |
|||
सुतेष्विन्द्र गिर्वणः ॥११॥ |
|||
⚫ | |||
अवीवृधन्त गोतमा इन्द्र त्वे स्तोमवाहसः । |
|||
⚫ | |||
ऐषु धा वीरवद्यशः ॥१२॥ |
|||
अवीव्र्धन्त गोतमा इन्द्र तवे सतोमवाहसः । |
|||
यच्चिद्धि शश्वतामसीन्द्र साधारणस्त्वम् । |
|||
ऐषु धा वीरवद यशः ॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
यच चिद धि शश्वताम असीन्द्र साधारणस तवम । |
|||
सोमानामिन्द्र सोमपाः ॥१४॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
सोमानाम इन्द्र सोमपाः ॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
वधूयुरिव योषणाम् ॥१६॥ |
|||
⚫ | |||
सहस्रं व्यतीनां युक्तानामिन्द्रमीमहे । |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
वधूयुर इव योषणाम ॥ |
|||
⚫ | |||
सहस्रं वयतीनां युक्तानाम इन्द्रम ईमहे । |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
अरं म उस्रयाम्णेऽरमनुस्रयाम्णे । |
|||
⚫ | |||
बभ्रू यामेष्वस्रिधा ॥२४॥ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
अरम म उस्रयाम्णे ऽरम अनुस्रयाम्णे । |
|||
बभ्रू यामेष्व अस्रिधा ॥ |
|||
*[[ऋग्वेद:]] |
*[[ऋग्वेद:]] |
२०:५९, २५ जनवरी २००९ इत्यस्य संस्करणं
ऋग्वेदः सूक्तं ४.३२
आ तू न इन्द्र वृत्रहन्नस्माकमर्धमा गहि । महान्महीभिरूतिभिः ॥१॥ भृमिश्चिद्घासि तूतुजिरा चित्र चित्रिणीष्वा । चित्रं कृणोष्यूतये ॥२॥ दभ्रेभिश्चिच्छशीयांसं हंसि व्राधन्तमोजसा । सखिभिर्ये त्वे सचा ॥३॥ वयमिन्द्र त्वे सचा वयं त्वाभि नोनुमः । अस्माँअस्माँ इदुदव ॥४॥ स नश्चित्राभिरद्रिवोऽनवद्याभिरूतिभिः । अनाधृष्टाभिरा गहि ॥५॥ भूयामो षु त्वावतः सखाय इन्द्र गोमतः । युजो वाजाय घृष्वये ॥६॥ त्वं ह्येक ईशिष इन्द्र वाजस्य गोमतः । स नो यन्धि महीमिषम् ॥७॥ न त्वा वरन्ते अन्यथा यद्दित्ससि स्तुतो मघम् । स्तोतृभ्य इन्द्र गिर्वणः ॥८॥ अभि त्वा गोतमा गिरानूषत प्र दावने । इन्द्र वाजाय घृष्वये ॥९॥ प्र ते वोचाम वीर्या या मन्दसान आरुजः । पुरो दासीरभीत्य ॥१०॥ ता ते गृणन्ति वेधसो यानि चकर्थ पौंस्या । सुतेष्विन्द्र गिर्वणः ॥११॥ अवीवृधन्त गोतमा इन्द्र त्वे स्तोमवाहसः । ऐषु धा वीरवद्यशः ॥१२॥ यच्चिद्धि शश्वतामसीन्द्र साधारणस्त्वम् । तं त्वा वयं हवामहे ॥१३॥ अर्वाचीनो वसो भवास्मे सु मत्स्वान्धसः । सोमानामिन्द्र सोमपाः ॥१४॥ अस्माकं त्वा मतीनामा स्तोम इन्द्र यच्छतु । अर्वागा वर्तया हरी ॥१५॥ पुरोळाशं च नो घसो जोषयासे गिरश्च नः । वधूयुरिव योषणाम् ॥१६॥ सहस्रं व्यतीनां युक्तानामिन्द्रमीमहे । शतं सोमस्य खार्यः ॥१७॥ सहस्रा ते शता वयं गवामा च्यावयामसि । अस्मत्रा राध एतु ते ॥१८॥ दश ते कलशानां हिरण्यानामधीमहि । भूरिदा असि वृत्रहन् ॥१९॥ भूरिदा भूरि देहि नो मा दभ्रं भूर्या भर । भूरि घेदिन्द्र दित्ससि ॥२०॥ भूरिदा ह्यसि श्रुतः पुरुत्रा शूर वृत्रहन् । आ नो भजस्व राधसि ॥२१॥ प्र ते बभ्रू विचक्षण शंसामि गोषणो नपात् । माभ्यां गा अनु शिश्रथः ॥२२॥ कनीनकेव विद्रधे नवे द्रुपदे अर्भके । बभ्रू यामेषु शोभेते ॥२३॥ अरं म उस्रयाम्णेऽरमनुस्रयाम्णे । बभ्रू यामेष्वस्रिधा ॥२४॥ *[[ऋग्वेद:]]