"ऋग्वेदः सूक्तं १.९२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
Content deleted Content added
(लघु) Yann १ : replace |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः ३: | पङ्क्तिः ३: | ||
<div class="verse"> |
<div class="verse"> |
||
<pre> |
<pre> |
||
एता उ |
एता उ त्या उषसः केतुमक्रत पूर्वे अर्धे रजसो भानुमञ्जते । |
||
निष्कृण्वाना आयुधानीव धृष्णवः प्रति गावोऽरुषीर्यन्ति मातरः ॥१॥ |
|||
उदपप्तन्नरुणा भानवो |
उदपप्तन्नरुणा भानवो वृथा स्वायुजो अरुषीर्गा अयुक्षत । |
||
अक्रन्नुषासो वयुनानि पूर्वथा रुशन्तं भानुमरुषीरशिश्रयुः |
अक्रन्नुषासो वयुनानि पूर्वथा रुशन्तं भानुमरुषीरशिश्रयुः ॥२॥ |
||
अर्चन्ति नारीरपसो न विष्टिभिः समानेन योजनेना परावतः । |
अर्चन्ति नारीरपसो न विष्टिभिः समानेन योजनेना परावतः । |
||
इषं वहन्तीः |
इषं वहन्तीः सुकृते सुदानवे विश्वेदह यजमानाय सुन्वते ॥३॥ |
||
अधि पेशांसि वपते |
अधि पेशांसि वपते नृतूरिवापोर्णुते वक्ष उस्रेव बर्जहम् । |
||
ज्योतिर्विश्वस्मै भुवनाय कृण्वती गावो न व्रजं व्युषा आवर्तमः ॥४॥ |
|||
प्रत्यर्ची रुशदस्या अदर्शि वि तिष्ठते बाधते कृष्णमभ्वम् । |
|||
स्वरुं न पेशो विदथेष्वञ्जञ्चित्रं दिवो दुहिता भानुमश्रेत् ॥५॥ |
|||
अतारिष्म |
अतारिष्म तमसस्पारमस्योषा उच्छन्ती वयुना कृणोति । |
||
श्रिये छन्दो न स्मयते विभाती सुप्रतीका सौमनसायाजीगः ॥६॥ |
|||
भास्वती नेत्री |
भास्वती नेत्री सूनृतानां दिव स्तवे दुहिता गोतमेभिः । |
||
प्रजावतो नृवतो अश्वबुध्यानुषो गोअग्राँ उप मासि वाजान् ॥७॥ |
|||
उषस्तमश्यां यशसं सुवीरं दासप्रवर्गं |
उषस्तमश्यां यशसं सुवीरं दासप्रवर्गं रयिमश्वबुध्यम् । |
||
सुदंससा |
सुदंससा श्रवसा या विभासि वाजप्रसूता सुभगे बृहन्तम् ॥८॥ |
||
विश्वानि देवी भुवनाभिचक्ष्या |
विश्वानि देवी भुवनाभिचक्ष्या प्रतीची चक्षुरुर्विया वि भाति । |
||
विश्वं जीवं चरसे बोधयन्ती विश्वस्य |
विश्वं जीवं चरसे बोधयन्ती विश्वस्य वाचमविदन्मनायोः ॥९॥ |
||
पुनःपुनर्जायमाना पुराणी समानं वर्णमभि शुम्भमाना । |
|||
श्वघ्नीव कृत्नुर्विज आमिनाना मर्तस्य देवी जरयन्त्यायुः ॥१०॥ |
|||
व्यूर्ण्वती दिवो अन्ताँ अबोध्यप स्वसारं सनुतर्युयोति । |
|||
प्रमिनती मनुष्या युगानि योषा जारस्य चक्षसा वि भाति ॥११॥ |
|||
पशून्न चित्रा सुभगा प्रथाना सिन्धुर्न क्षोद उर्विया व्यश्वैत् । |
|||
अमिनती दैव्यानि |
अमिनती दैव्यानि व्रतानि सूर्यस्य चेति रश्मिभिर्दृशाना ॥१२॥ |
||
उषस्तच्चित्रमा भरास्मभ्यं वाजिनीवति । |
उषस्तच्चित्रमा भरास्मभ्यं वाजिनीवति । |
||
येन |
येन तोकं च तनयं च धामहे ॥१३॥ |
||
उषो अद्येह गोमत्यश्वावति विभावरि । |
उषो अद्येह गोमत्यश्वावति विभावरि । |
||
रेवदस्मे |
रेवदस्मे व्युच्छ सूनृतावति ॥१४॥ |
||
युक्ष्वा हि |
युक्ष्वा हि वाजिनीवत्यश्वाँ अद्यारुणाँ उषः । |
||
अथा |
अथा नो विश्वा सौभगान्या वह ॥१५॥ |
||
अश्विना वर्तिरस्मदा |
अश्विना वर्तिरस्मदा गोमद्दस्रा हिरण्यवत् । |
||
अर्वाग्रथं समनसा नि यच्छतम् ॥१६॥ |
|||
यावित्था |
यावित्था श्लोकमा दिवो ज्योतिर्जनाय चक्रथुः । |
||
आ |
आ न ऊर्जं वहतमश्विना युवम् ॥१७॥ |
||
एह देवा मयोभुवा दस्रा हिरण्यवर्तनी । |
एह देवा मयोभुवा दस्रा हिरण्यवर्तनी । |
||
उषर्बुधो वहन्तु सोमपीतये |
उषर्बुधो वहन्तु सोमपीतये ॥१८॥ |
||
</pre> |
</pre> |
||
</div> |
</div> |
१४:०८, १४ जनवरी २००९ इत्यस्य संस्करणं
ऋग्वेदः सूक्तं १.९२
एता उ त्या उषसः केतुमक्रत पूर्वे अर्धे रजसो भानुमञ्जते । निष्कृण्वाना आयुधानीव धृष्णवः प्रति गावोऽरुषीर्यन्ति मातरः ॥१॥ उदपप्तन्नरुणा भानवो वृथा स्वायुजो अरुषीर्गा अयुक्षत । अक्रन्नुषासो वयुनानि पूर्वथा रुशन्तं भानुमरुषीरशिश्रयुः ॥२॥ अर्चन्ति नारीरपसो न विष्टिभिः समानेन योजनेना परावतः । इषं वहन्तीः सुकृते सुदानवे विश्वेदह यजमानाय सुन्वते ॥३॥ अधि पेशांसि वपते नृतूरिवापोर्णुते वक्ष उस्रेव बर्जहम् । ज्योतिर्विश्वस्मै भुवनाय कृण्वती गावो न व्रजं व्युषा आवर्तमः ॥४॥ प्रत्यर्ची रुशदस्या अदर्शि वि तिष्ठते बाधते कृष्णमभ्वम् । स्वरुं न पेशो विदथेष्वञ्जञ्चित्रं दिवो दुहिता भानुमश्रेत् ॥५॥ अतारिष्म तमसस्पारमस्योषा उच्छन्ती वयुना कृणोति । श्रिये छन्दो न स्मयते विभाती सुप्रतीका सौमनसायाजीगः ॥६॥ भास्वती नेत्री सूनृतानां दिव स्तवे दुहिता गोतमेभिः । प्रजावतो नृवतो अश्वबुध्यानुषो गोअग्राँ उप मासि वाजान् ॥७॥ उषस्तमश्यां यशसं सुवीरं दासप्रवर्गं रयिमश्वबुध्यम् । सुदंससा श्रवसा या विभासि वाजप्रसूता सुभगे बृहन्तम् ॥८॥ विश्वानि देवी भुवनाभिचक्ष्या प्रतीची चक्षुरुर्विया वि भाति । विश्वं जीवं चरसे बोधयन्ती विश्वस्य वाचमविदन्मनायोः ॥९॥ पुनःपुनर्जायमाना पुराणी समानं वर्णमभि शुम्भमाना । श्वघ्नीव कृत्नुर्विज आमिनाना मर्तस्य देवी जरयन्त्यायुः ॥१०॥ व्यूर्ण्वती दिवो अन्ताँ अबोध्यप स्वसारं सनुतर्युयोति । प्रमिनती मनुष्या युगानि योषा जारस्य चक्षसा वि भाति ॥११॥ पशून्न चित्रा सुभगा प्रथाना सिन्धुर्न क्षोद उर्विया व्यश्वैत् । अमिनती दैव्यानि व्रतानि सूर्यस्य चेति रश्मिभिर्दृशाना ॥१२॥ उषस्तच्चित्रमा भरास्मभ्यं वाजिनीवति । येन तोकं च तनयं च धामहे ॥१३॥ उषो अद्येह गोमत्यश्वावति विभावरि । रेवदस्मे व्युच्छ सूनृतावति ॥१४॥ युक्ष्वा हि वाजिनीवत्यश्वाँ अद्यारुणाँ उषः । अथा नो विश्वा सौभगान्या वह ॥१५॥ अश्विना वर्तिरस्मदा गोमद्दस्रा हिरण्यवत् । अर्वाग्रथं समनसा नि यच्छतम् ॥१६॥ यावित्था श्लोकमा दिवो ज्योतिर्जनाय चक्रथुः । आ न ऊर्जं वहतमश्विना युवम् ॥१७॥ एह देवा मयोभुवा दस्रा हिरण्यवर्तनी । उषर्बुधो वहन्तु सोमपीतये ॥१८॥