"अग्निपुराणम्/अध्यायः २६२" इत्यस्य संस्करणे भेदः
<poem> </poem> नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती |
No edit summary |
||
पङ्क्तिः १: | पङ्क्तिः १: | ||
<poem> |
<poem> |
||
===अथर्व्वविधानम्=== |
|||
पुष्कर उवाच |
|||
साम्नां विधानं कथितं वक्षअये चाथर्व्वणामथ । |
|||
शान्तातीयं गणं हुत्वा शान्तिमाप्नोति मानवः ।। २६१.१ ।। |
|||
भैषज्यञ्च गणं हुत्वा सर्व्वान्रोगान् व्यपोहति । |
|||
त्रिसप्तीयं गणं हुत्वा सर्व्वपपैः प्रमुच्यते ।। २६१.२ ।। |
|||
क्कचिन्नाप्नोति च भयं हुत्वा चैवाभयङ्गणं । |
|||
न क्कचिज्जायते राम गणं हुत्वा पराजितं ।। २६१.३ ।। |
|||
आयुष्यञ्च गणं हुत्वा अपमृत्युं व्यपोहति । |
|||
स्वस्तिमाप्नोति सर्व्वत्र हुत्वा स्वस्त्यनङ्गणं ।। २६१.४ ।। |
|||
श्रेयसा योगमाप्नोति शर्म्मवर्म्मगणन्तथा । |
|||
वास्तोष्पत्यगणं हुत्वा वास्तुदोषान् व्यपोहति ।। २६१.५ ।। |
|||
तथा रौद्रगणं हुत्वा सर्व्वान् दोषान् व्यषोहति । |
|||
एतैर्दशगुणैर्होमो ह्यष्टादशसु शान्तिषु ।। २६१.६ ।। |
|||
वैष्णवी शान्तिरैन्द्री च व्राह्मी रौद्री तथैव च । |
|||
वायव्या वारुणी चैव कौवेरी भार्गवी तथा ।। २६१.७ ।। |
|||
प्राजापत्या तथा त्वाष्ट्री कौमारी वह्निदेवता । |
|||
मारुद्गणा च गान्धारी शान्तिर्नैर्ऋतकी तथा ।। २६१.८ ।। |
|||
शान्तिराङ्गिरसी याम्या पार्थिवी सर्व्वकामदा । |
|||
यस्त्वां मृत्युरिति ह्येतज्जप्तं मृत्युविनाशनं ।। २६१.९ ।। |
|||
सुपर्णंस्त्वेति हुत्वा च भुजगैर्नैव बाध्यते । |
|||
इन्द्रेण दत्तमित्येतत् सर्वकामकरम्भवेत् ।। २६१.१० ।। |
|||
इन्द्रेण दत्तमित्येतत् सर्वबाधाविनाशनं । |
|||
इमा देवीति मन्त्रश्च सर्वशान्तिकरः परः ।। २६१.११ ।। |
|||
देवा मरुत इत्येतत् सर्वकामकरम्भवेत् । |
|||
यमस्य लोकादित्येत्त् दुःस्वप्नशमनम्परं ।। २६१.१२ ।। |
|||
इन्द्रश्च पञ्चबणिजेति१ पण्यलाभकरं परं । |
|||
कामो मे वाजीति हुतं स्त्रीणां सौबाग्यवर्द्धनं ।। २६१.१३ ।। |
|||
तुभ्यमेव जबीमन्नित्ययुतन्तु हुतम्भवेत् । |
|||
अग्नेगोबिन्न इत्येतत्२ मेधावृद्धिकरम्परं ।। २६१.१४ ।। |
|||
ध्रुवं ध्रुवेणेति हुतं स्थानलाभकरं भवेत् । |
|||
अलक्तजीवेति शुना कृषिलाभकरं भवेत् ।। २६१.१५ ।। |
|||
अहन्ते भग्न इत्येतत् भवेत्सौभाग्यवर्द्धनं । |
|||
ये मे पाशास्तथाप्येतत् बन्धनान्मोक्षकारणं ।। २६१.१६ ।। |
|||
शपत्वहन्निति रिपून् नाशयेद्धोमजाप्यतः । |
|||
त्वमुत्तममितीत्येतद्यशोबुद्धिविवर्द्धनं ।। २६१.१७ ।। |
|||
यथा मृगमतीत्येतत् स्त्रीणां सौभाग्यवर्द्धनं । |
|||
येन चेहदिदञ्चैव गर्भलाभकरं भवेत् ।। २६१.१८ ।। |
|||
अत्यन्ते योनिरित्येतत् पुत्रलाभकरं भवेत् । |
|||
शिवः शिवाभिरित्येतत् भवेत्सौभाग्यवर्द्धनं३ ।। २६१.१९ ।। |
|||
वृहस्पतिर्न्नः परिपातु पथि स्वस्त्ययनं भवेत् । |
|||
मुञअचामि त्वेति कथितमपमृत्युनिवारणं ।। २६१.२० ।। |
|||
अथर्वशिरसोऽद्येता सर्वपापैः प्रमुच्यते । |
|||
प्राधान्येन तु मन्त्राणां किञ्चित् कर्म तवेरितं ।। २६१.२१ ।। |
|||
वृक्षाणआं यज्ञियानान्तु समिधः प्रथमं हविः । |
|||
आज्यञ्च व्रीहयश्चैव तथा वै गौरसर्षपाः ।। २६१.२२ ।। |
|||
अक्षतानि तिलाश्चैव दधिक्षीरे च भार्गव । |
|||
दर्भास्तथैव दूर्वाश्च विल्वानि कमलानि च ।। २६१.२३ ।। |
|||
शान्तिपुष्टिकराण्याहुर्द्रव्याण्येतानि सर्वशः । |
|||
तैलङ्कणानि धर्मज्ञ राजिका रुधिरं विषं ।। २६१.२४ ।। |
|||
समिधः कण्टकोपेता अभिचारेषु योजयेत् । |
|||
आर्षं वै दैवतं छन्दो बिन्योगज्ञ आचरेत् ।। २६१.२५ ।। |
|||
इत्यादिमहापुराणे आग्नेय अथर्व्वविधानं नाम द्विषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।। |
|||
</poem> |
</poem> |
०७:०८, १७ डिसेम्बर् २०११ इत्यस्य संस्करणं
===अथर्व्वविधानम्===
पुष्कर उवाच
साम्नां विधानं कथितं वक्षअये चाथर्व्वणामथ ।
शान्तातीयं गणं हुत्वा शान्तिमाप्नोति मानवः ।। २६१.१ ।।
भैषज्यञ्च गणं हुत्वा सर्व्वान्रोगान् व्यपोहति ।
त्रिसप्तीयं गणं हुत्वा सर्व्वपपैः प्रमुच्यते ।। २६१.२ ।।
क्कचिन्नाप्नोति च भयं हुत्वा चैवाभयङ्गणं ।
न क्कचिज्जायते राम गणं हुत्वा पराजितं ।। २६१.३ ।।
आयुष्यञ्च गणं हुत्वा अपमृत्युं व्यपोहति ।
स्वस्तिमाप्नोति सर्व्वत्र हुत्वा स्वस्त्यनङ्गणं ।। २६१.४ ।।
श्रेयसा योगमाप्नोति शर्म्मवर्म्मगणन्तथा ।
वास्तोष्पत्यगणं हुत्वा वास्तुदोषान् व्यपोहति ।। २६१.५ ।।
तथा रौद्रगणं हुत्वा सर्व्वान् दोषान् व्यषोहति ।
एतैर्दशगुणैर्होमो ह्यष्टादशसु शान्तिषु ।। २६१.६ ।।
वैष्णवी शान्तिरैन्द्री च व्राह्मी रौद्री तथैव च ।
वायव्या वारुणी चैव कौवेरी भार्गवी तथा ।। २६१.७ ।।
प्राजापत्या तथा त्वाष्ट्री कौमारी वह्निदेवता ।
मारुद्गणा च गान्धारी शान्तिर्नैर्ऋतकी तथा ।। २६१.८ ।।
शान्तिराङ्गिरसी याम्या पार्थिवी सर्व्वकामदा ।
यस्त्वां मृत्युरिति ह्येतज्जप्तं मृत्युविनाशनं ।। २६१.९ ।।
सुपर्णंस्त्वेति हुत्वा च भुजगैर्नैव बाध्यते ।
इन्द्रेण दत्तमित्येतत् सर्वकामकरम्भवेत् ।। २६१.१० ।।
इन्द्रेण दत्तमित्येतत् सर्वबाधाविनाशनं ।
इमा देवीति मन्त्रश्च सर्वशान्तिकरः परः ।। २६१.११ ।।
देवा मरुत इत्येतत् सर्वकामकरम्भवेत् ।
यमस्य लोकादित्येत्त् दुःस्वप्नशमनम्परं ।। २६१.१२ ।।
इन्द्रश्च पञ्चबणिजेति१ पण्यलाभकरं परं ।
कामो मे वाजीति हुतं स्त्रीणां सौबाग्यवर्द्धनं ।। २६१.१३ ।।
तुभ्यमेव जबीमन्नित्ययुतन्तु हुतम्भवेत् ।
अग्नेगोबिन्न इत्येतत्२ मेधावृद्धिकरम्परं ।। २६१.१४ ।।
ध्रुवं ध्रुवेणेति हुतं स्थानलाभकरं भवेत् ।
अलक्तजीवेति शुना कृषिलाभकरं भवेत् ।। २६१.१५ ।।
अहन्ते भग्न इत्येतत् भवेत्सौभाग्यवर्द्धनं ।
ये मे पाशास्तथाप्येतत् बन्धनान्मोक्षकारणं ।। २६१.१६ ।।
शपत्वहन्निति रिपून् नाशयेद्धोमजाप्यतः ।
त्वमुत्तममितीत्येतद्यशोबुद्धिविवर्द्धनं ।। २६१.१७ ।।
यथा मृगमतीत्येतत् स्त्रीणां सौभाग्यवर्द्धनं ।
येन चेहदिदञ्चैव गर्भलाभकरं भवेत् ।। २६१.१८ ।।
अत्यन्ते योनिरित्येतत् पुत्रलाभकरं भवेत् ।
शिवः शिवाभिरित्येतत् भवेत्सौभाग्यवर्द्धनं३ ।। २६१.१९ ।।
वृहस्पतिर्न्नः परिपातु पथि स्वस्त्ययनं भवेत् ।
मुञअचामि त्वेति कथितमपमृत्युनिवारणं ।। २६१.२० ।।
अथर्वशिरसोऽद्येता सर्वपापैः प्रमुच्यते ।
प्राधान्येन तु मन्त्राणां किञ्चित् कर्म तवेरितं ।। २६१.२१ ।।
वृक्षाणआं यज्ञियानान्तु समिधः प्रथमं हविः ।
आज्यञ्च व्रीहयश्चैव तथा वै गौरसर्षपाः ।। २६१.२२ ।।
अक्षतानि तिलाश्चैव दधिक्षीरे च भार्गव ।
दर्भास्तथैव दूर्वाश्च विल्वानि कमलानि च ।। २६१.२३ ।।
शान्तिपुष्टिकराण्याहुर्द्रव्याण्येतानि सर्वशः ।
तैलङ्कणानि धर्मज्ञ राजिका रुधिरं विषं ।। २६१.२४ ।।
समिधः कण्टकोपेता अभिचारेषु योजयेत् ।
आर्षं वै दैवतं छन्दो बिन्योगज्ञ आचरेत् ।। २६१.२५ ।।
इत्यादिमहापुराणे आग्नेय अथर्व्वविधानं नाम द्विषष्ट्यधिकद्विशततमोऽध्यायः ।।