द्वितीयः परिच्छेदः। कर्मर्गे विरतान कर्मकरन द्रांस्वमर्यादातिक्रमेर्ग कारावाप्तये प्रार्गुदन। एतां निश्छितिमनुस्रुत्य महात्मा पन्छविम्शतिं कर्मकरान सहादाय चार्लसपुर्ं प्रति प्रायानत। ततः स ग्रामेदूर्र्ंञ्छविंशाः क्रोशाः। येध्वानं गन्तुमीशास्तेब पद्भथामगच्छ्न। इतरे विशेषतः स्त्रियो बालाश्व लोहपथसंचारीर्गी बाष्पयानान्यारोहन। सर्वेषां सकशे द्वर्यर्हिकं भोज्य्मासीत। चार्लसपुर्ं प्रप्तास्तेषां मध्येध्र्यर्धशतं पुरुषा राजपुरूषेर्गेकेनागत्य जिघ्र्न्द्तिताः। परमिमे चार्लसपुरं यावन्मयीव सह यान्तु प्राप्ते च तस्मिन्यदेशं करिष्यत इति महात्मनः परामर्शे स्वीक्रुत्य तेन तान तस्मिन्समर्प्य न्यवर्ति। तत्र ग्रामाटिकायां जनसहस्त्रवास्ताव्यायां महन्तमेतं जननिवहं द्रुष्टा गोराङाः परं व्यस्मयन्त। तात्रैव च त उक्तपूर्वाः पुरूषा रक्शिभिरग्रहीष्ंत। श्रिवशिष्टाः
१ संख्ययाव्ययसन्नदूराधिकसंख्याः संख्येये इति बहुर्वीहिः। श्चदूराः पन्छविम्शतिं विग्रहः। बहुर्विहो संख्येये इजबहुगर्गात---इति ड्च समसान्तः। २ द्वे ऋहनी भावि द्वैयर्हिकम। तमधीष्टो भ्रूतो भूतो भावि इति भाविन्यर्थे कालाट्ट्न्य इति ठ्ञ। त्तद्धितार्थे द्विगुः। राजार्हदेशः। ३ श्रद्यारूढ्मर्ध्ं यास्मिस्तत। प्रादिभ्यो धातुजस्य---ईत्युत्तरपदलोपः। श्रध्यर्ध च तत शतं च इति कर्मधारयः। ४ ग्रहोः कर्मर्गी लुहिं रुपम।