|
दिट्ठी घाहाउलिओा तुमम्मि झाणं सुणिव्भरं णवरि ता । |
( लक्ष्मीः सत्रीडस्मितं पूजां परिहर्तुमिच्छति )
धृतिः-( ससम्भ्रमं सप्रार्थनम्) मा एवम् ।
|
पिअसहि ! तुज्झ पवड्टउ काममओ महुमहम्मि सव्भावो । |
( लक्ष्मीः सस्मितं कुसुमाश्ञ्जलिमारोपयति )
लज्जा-(सहपं सप्रार्थनं चिप्रपटे लक्ष्यं वद्धा ) सुहअ पुरिसोत्तम!पेच्छ पेच्छ भट्टिदारिआभर्त्ति । भक्तिगेज्झो खु तुमं इत्ति पञ्चासन्नो होहि[३] ।
( नेपथ्ये )
आः किमेतत् !
|
उच्छिद्य स्वयमुत्पतिष्प्णुतनवः साभोगवेगोर्मिभि- |
पझ---( स्वगतम् ) नृनमायाति सुरासुरपरिवारो मुरारिः । नृनमन्वेति तं मन्दराद्रिः, यदेप भीपणः पवनोत्पातः ।
लक्ष्मीः-( पपनवेगनाधां नाटयन्ती ) दृद्धी हद्धी सहीओ णएध मं पिदुणो महोअहिणो उच्छंगं । मए खु भअवदीए कच्चाअणीए चारंचारं कअविविहरअणपूआए वेलावण्यकुसुमपूआणिमित्तं तादं अव्भत्थिअ इध आगदं । इध अ एअं फलं संवुत्तं [४]।
- ↑ दृष्टिः वाहाकुलिता त्वयि ध्यानं सुनिर्भरं नवरं तत् !
फमलनयन ! यमलामनुकम्पस्व विमलसद्भवाम् ॥ - ↑ प्रियसखि ! तव प्रवर्धनु काममयो मधुमथे सद्भावः ।
निध्कामलयसुलभा मा मुर्त्ति झटिति प्राप्नुहि ॥ - ↑ सुभग पुरुपोत्तम ! प्रेक्षस्व भर्तृदारिकामक्त्तिम् ! भत्तिगृघः स्वठु त्वं झटिति प्रत्यासन्नो भप ।
- ↑ हा धिरु हा भिरु ! सरट्यः ! नयत मां पिकुर्महोदधेः उत्सङ्गम् । मया खलु भगपन्याः कात्यायन्याः वारं यारं कृतविविधरत्नपूजया वेलावनकुमपूज्ञानिमित्तं तातमभ्यर्घ्य अग्रागतम् । अत्र घ एतत्फलं संवृत्तम् ।
