निप्ठुरकः-क पुनस्तव भर्त्तृदारिका ? ।
पद्मकः-भअवं ! सुट्टु मे तावेण उत्तम्मदि भट्टिदारिआ[१] ।
पझ--चिट्टदि समुद्दमज्झम्मि[२] ।
निष्ठु०-( सोपहासम् ) या समुद्रमध्ये तप्यते सा यदि मण्डले विगतसन्त्तापा भवेिप्यति ।
पद्म०--( सरोपम् ।) भअवं! णामोचिदं मन्तेसि ण दंसणोचितं। भअवन्तो खु करुणापरव्वसा मन्तेर्हि तन्तेर्हि दूअत्तणेर्हि पि कामुआणं पि कामाइं संघडायेन्ति[३] ।
निष्ठु०-( सन्तोधम् ) आः पाप ! किमालपसि ! । कधमहं पुण्डरीकाक्षप्रसादमन्त्रमपहाय त्वद्भर्तृदारिकायाः स्मरसिन्द्धिमन्त्रमाराधयिप्ये ।
पद्दा०--( सप्रश्रयम् ) अय्य ! मा कुप्य । जम्मन्तरे खु तुह मंतेहि भअवं कमलणअणो पसन्नो भोदि । देवीए उण समुद्दसुआए दूअत्तर्ण विरअन्तस्स सहसच्चिअ समीहियं दइस्सदि[४] ।
निप्टु०-( सोपद्दासम् ) रे रे मूर्ख ! न तवैवं व्याहरतो व्रीडा न च मे क्षृण्वतः । कथं नु जूलमानुपीसमागमे सकलजगदीशो भगयान्यैकुण्ठ एय समुत्कण्ठते । त्वद्धर्तृदारिकाया अपि महानयमुपहामो यत्तत्र निविहेयमासक्तिः । नहि वापोमरालिकायाः पितामहमरालः प्रेमपात्रं भवितुमर्हति ।
पझ---( सगर्पम्) अय्य ! मा एवं-
|
हत्थीण सव्वदसणं मोहणमंनं य जयइ सोहग्गं । |
- ↑ भगवन् ! सुट्ठु मे तापेन उत्ताम्यवि मर्तृद्मारिका ।
- ↑ तिष्टति समुद्रमप्ये ।
- ↑ भगवन् ! नामीचितं मन्त्रयमि, न दर्गनोचितम् । मग्गवन्वः खदु करणापरवशा मन्यैः तन्वैः दूतत्वैरपेि कामुकानामपि फामान् मष्टयन्ति ।
- ↑ आर्यः ! मा कुप्य । अन्मान्तरे खलु मन्प्रै भगावान् फमलनयनः प्रसन्नो भदति देव्याः पुनः सृमुद्रमुवायाः दूतन्वं विरच्पयतः म्रदसैव यमीहितं दास्यति ।
- ↑ आर्य ! मैवम् । क्रीत्रां सर्वदशनं मोहनमन्प्र इग् सयटि मौभाम्यम् ।
मुष्ट्रति ननु समुद्रे लदमीप्रेम्णा गोघिन्दः ॥
